แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลอุทธรณ์ ขอให้ศาลฎีกาปล่อยจำเลยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 122)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 80,288 และมาตรา 60,80,288 การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบท แต่ละบทมีโทษเท่ากัน ลงโทษตามมาตรา80,288 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 จำคุก 10 ปี กระทงหนึ่ง และผิดตามมาตรา 289(3) ลงโทษประหารชีวิตอีกกระทงหนึ่ง คำให้การชั้นสอบสวนและข้อนำสืบของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาอยู่บ้างลดโทษให้หนึ่งในสาม กระทงแรกจำคุก 6 ปี 8 เดือน กระทงหลังจำคุกตลอดชีวิต เมื่อรวมโทษทุกกระทงแล้ว คงจำคุกตลอดชีวิตสถานเดียวตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91(3) ฯลฯ
จำเลยอุทธรณ์
จำเลยยื่นคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์สั่งว่า พิเคราะห์แล้วความหนักเบาแห่งข้อหาและพฤติการณ์แห่งคดีแล้ว ยังไม่มีเหตุสมควรปล่อยชั่วคราวระหว่างอุทธรณ์ จึงไม่อนุญาต ให้ยกคำร้อง (อันดับ 117)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 120)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราว ตีราคาประกัน 150,000 บาท (อันดับ 16)
คำสั่ง
พิเคราะห์ถึงความหนักเบาแห่งข้อหาและพฤติการณ์แห่งคดีแล้วไม่สมควรให้ปล่อยจำเลยชั่วคราวระหว่างอุทธรณ์ ไม่อนุญาต ให้ยกคำร้อง
