แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า รับฎีกาจำเลยเฉพาะปัญหาข้อกฎหมายเรื่องคำเบิกความของจำเลยเป็นข้อสำคัญในคดีหรือไม่ส่วนฎีกาข้ออื่น ๆ เป็นฎีกาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 จึงไม่รับจำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยทุกข้อเป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่าการที่จำเลยฟ้องและเบิกความโดยเชื่อด้วยความสุจริตว่าโจทก์เบิกความกล่าวหาจำเลยเข้าไปตัดไม้ในไร่ของนายดำ สระทองแพ จะเป็นความผิดฐานฟ้องเท็จและเบิกความเท็จหรือไม่ และจะถือว่าการที่จำเลยได้นำข้อความที่ไม่รู้อยู่ก่อนแล้วว่าเป็นข้อความเท็จมาฟ้องโจทก์และเบิกความต่อศาลอีกทั้งโจทก์ก็มิได้นำสืบพิสูจน์ให้เห็นว่าจำเลยได้กระทำโดยรู้อยู่แล้วว่าเป็นข้อความเท็จ การกระทำดังกล่าวจะเป็นการกระทำโดยเจตนาและฟังลงโทษจำเลยได้หรือไม่ โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 82 แผ่นที่ 2)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 175 และมาตรา 177 วรรคสอง การกระทำของจำเลยเป็นความผิดสองกระทงลงโทษฐานฟ้องเท็จ จำคุก 1 ปี และเบิกความเท็จ จำคุก1 ปี รวมจำคุก 2 ปี
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำคุกกระทงละ 6 เดือนรวม 2 กระทง จำคุก 1 ปี นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาบางข้อดังกล่าว(อันดับ 76)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 79)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าคดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นเฉพาะโทษที่ลงแก่จำเลย ไม่ได้แก้บทมาตราด้วย เป็นการแก้ไขเล็กน้อย และให้ลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกินห้าปี จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรก จำเลยฎีกาว่าจำเลยฟ้องและเบิกความโดยเชื่อด้วยความสุจริตว่าโจทก์เบิกความกล่าวหาจำเลยเข้าไปตัดไม้ในไร่ของนายดำ เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงว่าสุจริตหรือไม่ ที่ฎีกาว่าการฟ้องเท็จและเบิกความเท็จจำเลยจะต้องรู้ก่อนแล้วว่าเป็นข้อความเท็จซึ่งโจทก์มิได้นำสืบในข้อนี้ ก็เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงว่าจำเลยรู้ก่อนแล้วหรือไม่ และที่ฎีกาขอให้ศาลรอการลงโทษจำคุก ก็เป็นการฎีกาโต้แย้งเกี่ยวกับดุลพินิจของศาลเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงเช่นเดียวกัน ต้องห้ามตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายดังกล่าวข้างต้น ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยบางส่วนชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
