แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ล่วงเลยเวลาฎีกาแล้วจึงไม่รับ
จำเลยเห็นว่า จำเลยมิได้จงใจที่จะไม่ปฏิบัติตามกฎหมายแต่เพราะความผลั้งเผลอของทนายจำเลยที่จดจำวันผิดพลาด เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรมโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ที่ดินตาม น.ส.3 ก ทะเบียนเลขที่567 เล่ม 6 ขหน้า17เลขที่28ตั้งอยู่ตำบลขามป้อมอำเภอเขมราฐจังหวัดอุบลราชธานี เป็นของโจทก์ ห้ามจำเลยและบริวารเกี่ยวข้องให้เพิกถอนชื่อของจำเลยจาก น.ส.3 ก ฉบับดังกล่าวเป็นชื่อของโจทก์ ถ้าจำเลยไม่ยินยอมให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 88)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 104)
คำสั่ง
จำเลยยื่นฎีกาเมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2533 และตามแบบพิมพ์ท้ายฎีกามีข้อความว่า “รอฟังคำสั่งอยู่ ถ้าไม่รอถือว่าทราบแล้ว”ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาในวันนั้นเอง ถือว่าจำเลยทราบคำสั่งศาลชั้นต้นในวันนั้น จำเลยเพิ่งยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้น เมื่อวันที่ 9 เมษายน 2533 พ้นกำหนดสิบวันนับแต่วันที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่ง คำร้องของจำเลยจึงมิชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบด้วยมาตรา 247ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
