แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ราคาทรัพย์สินที่พิพาทกันในชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาทต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกาข้อเท็จจริงของโจทก์
โจทก์เห็นว่า ฎีกาโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า โจทก์หรือจำเลยเป็นผู้มีสิทธิครอบครองที่ดินพิพาท โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าจำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยเพิกถอนคำคัดค้านต่อเจ้าพนักงานที่ดิน มิฉะนั้นให้ถือเอาคำพิพากษาของศาลเป็นการแสดงเจตนาแทนจำเลยห้ามจำเลยยุ่งเกี่ยวกับที่ดินพิพาทอีกต่อไป
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 67)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 68)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้อเท็จจริงแล้วว่าโจทก์มิใช่ผู้ครอบครองที่พิพาท แต่โจทก์ฎีกาว่าโจทก์เป็นผู้ครอบครองที่พิพาทจึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามฎีกา ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
