แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้โจทก์จำเลย พิพาทเกี่ยวกับที่ดินและตีราคาทุนทรัพย์ไว้ 20,000 บาท กับโจทก์ ขอให้ขับไล่จำเลยและขอคิดค่าขาดผลประโยชน์เป็นรายปี ปีละ 1,000 บาท ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาปัญหาข้อเท็จจริง จึง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขใหม่ ไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า จำเลยได้ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่า โจทก์ นำสืบนอกฟ้องนอกประเด็นหรือไม่ ศาลอุทธรณ์ได้รับวินิจฉัย ไปตามประเด็นข้อพิพาทหรือไม่ และศาลอุทธรณ์ตั้งประเด็น วินิจฉัยใหม่โดยผิดไปจากประเด็นที่ศาลชั้นต้นกำหนดไว้ได้ หรือไม่ อันเป็นปัญหาข้อกฎหมายที่ควรได้รับการวินิจฉัย จาก ศาล ฎีกา โปรดมีคำสั่งให้ รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษา ต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ทั้งสองได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 103)
โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาว่าที่ดินตามหนังสือรับรอง การทำประโยชน์เลขที่ 23 หมู่ที่ 2 ตำบลอินทประมูลอำเภอโพธิ์ทอง จังหวัดอ่างทอง เป็นสิทธิ์ของโจทก์ทั้งสองโดยสิทธิครอบครอง ห้ามมิให้จำเลยและบริวารเข้ามาเกี่ยวข้อง ที่ดินแปลงดังกล่าวต่อไป กับให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ ทั้งสองเป็นเงิน 1,500 บาท และค่าขาดประโยชน์อีกปีละ 1,000 บาท จนกว่าจำเลยและบริวารจะไม่เข้ามาเกี่ยวข้องกับที่ดินแปลงนี้
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้โจทก์ทั้งสองมีสิทธิครอบครองที่พิพาทครึ่งหนึ่งด้านทิศตะวันตก ห้ามมิให้จำเลยและบริวารเข้ามาเกี่ยวข้องกับที่ดินส่วนนี้ของโจทก์ทั้งสองนอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงทั้งสิ้น ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับ ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
