แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ที่ 1 ที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า โจทก์ฎีกาปัญหาข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามตามมาตรา 248 วรรคสอง แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง จึงไม่รับฎีกา
โจทก์ที่ 1 ที่ 2 เห็นว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องขณะคดีอยู่ในข้อบังคับประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 แก้ไขเพิ่มเติมฉบับที่ 6 พ.ศ. 2518 แต่ศาลชั้นต้น ยกประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 แก้ไขเพิ่มเติมฉบับที่ 12 พ.ศ. 2534 มาสั่งไม่รับฎีกาโจทก์ เป็นการใช้กฎหมายใหม่ย้อนหลังแก่คดีที่เกิดก่อน เป็นการขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชน โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ ทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 88)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารรื้อถอนบ้านเลขที่ 86 ออกจากที่ดินโฉนดเลขที่ 10140 ของโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ที่ 1 ที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 84)
โจทก์ที่ 1 ที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 88)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องขับไล่บุคคลในกรณี อื่นที่มิใช่ผู้เช่าออกจากอสังหาริมทรัพย์ ซึ่งในขณะฟ้องอาจให้เช่าได้ไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท จึงต้องห้ามมิให้ ฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 วรรคสองที่แก้ไขใหม่ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งที่แก้ไขใหม่ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา ซึ่งประกาศเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 2534 เฉพาะมาตรา 248 ให้ใช้บังคับถัดจากวันประกาศไปอีก 60 วันดังนั้นจึงใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 27 ตุลาคม 2534 โจทก์ยื่น ฎีกาเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2534 ภายหลังที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ที่แก้ไขใหม่ใช้บังคับแล้วต้องพิจารณาตามกฎหมายที่แก้ไขใหม่ จะใช้กฎหมายในขณะยื่นคำฟ้องไม่ได้ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกา ชอบแล้ว ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ค่าคำร้องเป็นพับ
