แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยล้วนแล้วแต่เป็นปัญหาข้อเท็จจริงทุกข้อ และศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เล็กน้อยลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกินห้าปี จึงต้องห้ามมิให้ฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรก จึงไม่รับ จำเลยเห็นว่า คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ภาค 3 ที่แก้ไขโทษจำคุกจำเลยจาก 7 ปี 6 เดือน เป็นจำคุก 4 ปี เป็นการแก้ไขมาก อีกทั้งฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานในสำนวนว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องหรือไม่ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335(1),(7),(8),83 ประกอบด้วยมาตรา 336 ทวิ จำคุก 7 ปี 6 เดือน คำขอที่ให้นับโทษต่อให้ยก ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335(1),(7),(8) วรรคสาม ประกอบมาตรา 83,336 ทวิ จำคุก 4 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 53) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 54)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลย มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335(1),(7),(8),83,336 ทวิ จำคุก 7 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษา แก้เป็นว่า ให้ จำคุก 4 ปี ดังนี้เป็นการแก้ไขเล็กน้อย จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จำเลยฎีกาโต้เถียงดุลพินิจ ในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลอุทธรณ์ภาค 3 จึงเป็นฎีกา ในปัญหาข้อเท็จจริง ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกานั้นชอบแล้วให้ยกคำร้องของ จำเลย
