แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ผู้พิพากษาศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าไม่รับรองฎีกาให้โจทก์ เมื่อคดี มีทุนทรัพย์ไม่ถึง 200,000 บาท โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงจึงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ไม่รับฎีกาของโจทก์ทั้งสอง คืนค่าขึ้นศาลให้โจทก์ไป โจทก์ทั้งสองเห็นว่า คดีนี้เป็นคดีมีทุนทรัพย์และ คำขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันไม่อาจคำนวณเป็นราคาเงินได้รวมกันจึงไม่ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง และฎีกาในปัญหาที่ว่าที่ดิน ส.ค.1 ออกทับโฉนดที่ดิน การออก ส.ค.1 เป็นโมฆะ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าจำเลยทั้งสองได้รับสำเนาคำร้อง แล้วหรือไม่ ระหว่างพิจารณา จำเลยที่ 1 ถึงแก่กรรม นางทองโปรย อ่ำเกิด ทายาทของจำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องขอเข้าเป็นคู่ความแทน ศาลชั้นต้นอนุญาต ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 เป็นผู้มีกรรมสิทธิ์ในที่ดินโฉนดตามเลขที่ 5581 ตำบลกุฎีทอง อำเภอเมืองสุพรรณบุรีเฉพาะส่วนด้านทิศเหนือ เนื้อที่ประมาณ 1 ไร่เศษ (ตามเส้นสีเขียว ในแผนที่พิพาท) คำฟ้องและคำขอของจำเลยตามฟ้องแย้ง นอกจากนี้ให้ยก ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน โจทก์ทั้งสองฎีกา พร้อมยื่นคำร้องขอให้ผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองให้ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่ง ไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 60) โจทก์ทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 63)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว โจทก์ทั้งสองฟ้องว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์ทั้งสองให้จำเลยทั้งสองอาศัย โจทก์ทั้งสองบอกให้ จำเลยทั้งสองออกไปแต่จำเลยทั้งสองไม่ยอมออกขอให้ขับไล่ จำเลยทั้งสองให้การและจำเลยที่ 1 ฟ้องแย้งว่าที่พิพาท เป็นของจำเลยที่ 1 โจทก์ทั้งสองให้การแก้ฟ้องแย้งยืนยันตามฟ้อง ประเด็นแห่งคดีคือที่พิพาทเป็นของโจทก์ทั้งสองหรือของจำเลยที่ 1 เป็นคดีมีทุนทรัพย์ การที่จะขับไล่จำเลยทั้งสองได้หรือไม่ และปัญหาว่า ส.ค.1 ของจำเลยที่ 1 ออกทับโฉนดของโจทก์หรือไม่เป็นผลสืบเนื่องมาจากการวินิจฉัยในประเด็นดังกล่าวเมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นว่าที่พิพาทเป็นของจำเลยที่ 1 โจทก์ทั้งสองฎีกาขอให้พิพากษาว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์ทั้งสอง เป็นการโต้แย้งดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาล ถือว่าเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงเมื่อทุนทรัพย์ไม่เกิน 200,000 บาท ฎีกาของโจทก์ทั้งสองจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 วรรคหนึ่ง ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกานั้นชอบแล้ว ยกคำร้อง ค่าคำร้องให้เป็นพับ
