แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ฎีกาของจำเลย เป็นฎีกาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 จึงไม่รับฎีกา จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยที่ว่า ศาลอุทธรณ์ภาค 1รับฟังข้อเท็จจริงโดยขัดต่อพยานหลักฐานในสำนวน และการที่ จำเลยครอบครองไม้แปรรูปอันเป็นไม้หวงห้ามตามฟ้องไว้ในขณะ ปฏิบัติหน้าที่จึงไม่ถือว่าจำเลยมีความผิดตามฟ้องโจทก์ เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งรับฎีกาของโจทก์ด้วย หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 214) ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 48 วรรคแรก,73 วรรคแรก ที่แก้ไขแล้ว ลงโทษจำคุก 4 เดือน และปรับ 5,000 บาท ไม่ปรากฏว่าจำเลย เคยกระทำผิดมาก่อน เห็นควรให้โอกาสจำเลยกลับตัวเป็นพลเมืองดี ต่อไป โทษจำคุกจึงให้รอไว้มีกำหนด 2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29,30 ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 209) จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 214)
คำสั่ง คดีนี้ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ฎีกาของจำเลยที่ว่า จำเลยเป็นผู้จับกุมผู้ต้องหาพร้อมของกลางเพื่อดำเนินคดีไม่ได้กระทำผิดตามฟ้อง เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยนั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
