แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์เป็นทายาทของผู้ตายฟ้องเรียกทรัพย์คือที่ดินบ้านเรือนอันเป็นทรัพย์มรดกของผู้ตายจากจำเลยซึ่งเป็นภรรยาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายของผู้ตาย ดังนี้ จำเลยจะขอให้หักค่าทำศพผู้ตาย ซึ่งจำเลยว่าได้ออกไปเป็นส่วนตัวออกจากกองมรดก โดยมิได้ฟ้องหรือฟ้องแย้งขึ้นมาไม่ได้ เพราะไม่ใช่เรื่องการแบ่งมรดกระหว่างโจทก์จำเลย ทั้งมูลหนี้ก็มีวัตถุต่างกัน ไม่อยู่ในสภาพที่จะหักกันได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องอ้างว่า โจทก์เป็นทายาท จำเลยไม่ใช่ภรรยาโดยชอบด้วยกฎหมายของผู้ตายครอบครองทรัพย์มรดกของผู้ตายไว้ ขอให้ศาลแสดงว่าทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้องคือที่ดินและบ้านเรือนเป็นทรัพย์มรดกของผู้ตาย ซึ่งตกแก่โจทก์ฝ่ายเดียวและถ้าหากจะต้องแบ่งปันก็ขอให้หักค่าทำศพผู้ตายซึ่งโจทก์เป็นผู้ออกไว้ก่อน จำเลยให้การว่า จำเลยเป็นภรรยาผู้ตายก่อนใช้ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยครอบครัว และจำเลยเป็นผู้ออกค่าทำศพผู้ตาย ขอให้หักค่าทำศพให้ด้วย
ศาลชั้นต้นเห็นว่า ทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้องเป็นของผู้ตายจำเลยเป็นภรรยาไม่ชอบด้วยกฎหมายไม่มีสิทธิรับมรดก ส่วนค่าทำศพศาลฟังว่าโจทก์เป็นผู้ออกเงิน จึงพิพากษาว่าทรัพย์ตามบัญชีท้ายฟ้องเป็นมรดกซึ่งตกแก่โจทก์ ห้ามมิให้จำเลยเกี่ยวข้อง
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยเป็นผู้ออกเงินทำศพผู้ตาย จึงพิพากษาแก้ให้โจทก์ใช้เงินค่าทำศพแก่จำเลย นอกนั้นยืนตาม
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยไม่ใช่ภรรยาอันชอบด้วยกฎหมายของผู้ตายประเด็นเรื่องเงินทำศพที่จำเลยว่าได้ออกไปเป็นส่วนตัวนั้น เห็นว่าเป็นคนละเรื่องกับกรณีที่โจทก์ฟ้อง โจทก์ฟ้องเรียกทรัพย์คือที่ดินบ้านเรือนซึ่งเป็นมรดกของผู้ตายจากจำเลย ดังนี้จำเลยจะขอให้หักหนี้ค่าทำศพของจำเลยออกจากกองมรดกโดยมิได้ฟ้องหรือฟ้องแย้งขึ้นมาไม่ได้ เพราะเรื่องนี้ไม่มีการแบ่งมรดกระหว่างโจทก์จำเลย ทั้งมูลหนี้ก็มีวัตถุต่างกัน ไม่อยู่ในสภาพที่จะหักกันได้
พิพากษาแก้ให้บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
