คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 177/2491

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยโดยมิได้ชี้ขาดความผิดของจำเลยจำเลยอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์จึงพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่โดยให้ชี้ขาดความผิดของจำเลย เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่แล้ว ถ้าคู่ความประสงค์จะอุทธรณ์ก็ต้องอุทธรณ์ขึ้นมาใหม่ จะอาศัยอุทธรณ์ฉบับเดิมไม่ได้ เพราะอุทธรณ์ฉบับเดิมเป็นอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาครั้งแรกของศาลชั้นต้น ซึ่งศาลอุทธรณ์ได้พิพากษาให้แล้ว

ย่อยาว

คดีนี้ ศาลชั้นต้นยกฟ้องสำหรับจำเลยอื่น ส่วนนายบัวจำเลยเห็นว่าทำร้ายนายผันผู้ตายเกินสมควรแก่การป้องกันมีเหตุควรปรานีตามมาตรา 53 ให้จำคุก 6 เดือน

นายบัวจำเลยยื่นอุทธรณ์ เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 2490

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ศาลชั้นต้นมิได้ระบุหากฎหมายที่ยกขึ้นลงโทษจำเลยไม่ชอบด้วยมาตรา 186(7) จึงพิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นชี้ขาดความผิดสำหรับนายบัวจำเลยเสียใหม่

ศาลชั้นต้นทำคำพิพากษาใหม่ พิพากษาว่านายบัวจำเลยผิดตามมาตรา 249, 53 ให้จำคุก 6 เดือน แล้วส่งสำนวนไปยังศาลอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์คืนสำนวนไปยังศาลชั้นต้นอ้างว่าไม่มีฝ่ายใดอุทธรณ์ขึ้นมาประการใด

ศาลชั้นต้น จึงนัดคู่ความมาสอบถามจำเลยยืนยันว่าได้ยื่นอุทธรณ์ไว้แล้วคือฉบับวันที่ 17 มิถุนายน 2490 นั้นขอให้ส่งสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย

ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่า อุทธรณ์ฉบับลงวันที่ 17 มิถุนายน 2490 นั้นได้วินิจฉัยให้แล้วโดยพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่ เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่แล้ว ก็ต้องอุทธรณ์ขึ้นมาใหม่ จะอาศัยอุทธรณ์เดิมไม่ได้

นายบัวจำเลยฎีกาคำสั่ง ให้รับอุทธรณ์

ศาลฎีกาเห็นว่า อุทธรณ์ลงวันที่ 17 มิถุนายน 2490 ของนายบัวจำเลยนั้น ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยให้แล้ว โดยพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่และศาลชั้นต้นก็ได้ทำคำพิพากษาใหม่แล้ว จำเลยหาได้อุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาศาลชั้นต้นที่พิพากษาใหม่นั้นไม่อุทธรณ์ฉบับลงวันที่ 17 มิถุนายน 2490 ของจำเลยเป็นอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาครั้งแรกของศาลชั้นต้น ซึ่งศาลอุทธรณ์ได้พิพากษาให้แล้ว ศาลอุทธรณ์จึงไม่มีหน้าที่วินิจฉัยอุทธรณ์ฉบับนั้นให้จำเลยซ้ำอีก จึงพิพากษายืนให้ยกฎีกาจำเลย

Share