แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พฤติการณ์ที่ถือว่า ไม่มีเหตุอันควรที่โจทก์จะขอแก้ฟ้องได้ ตามมาตรา 163 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 23 สิงหาคม 2490 เวลากลางวันจำเลยนำข้าวสาร 22 กระสอบขนย้ายออกจากเขต ตำบลทุ่งลูกนก อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม ซึ่งคณะกรรมการสำรวจและห้ามกักกันข้าวได้ประกาศห้ามไว้แล้วไปยังเขตตำบลท่าเรือ อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรีขอให้ลงโทษ จำเลยให้การปฏิเสธ ต่อสู้ว่าตามวันเวลาที่โจทก์ฟ้อง จำเลยหาได้ขนย้ายออกนอกเขตอำเภอกำแพงแสนจังหวัดนครปฐมไม่ จำเลยขนย้ายภายในเขตอำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรีเอง สืบพยานโจทก์ได้ 2 ปากได้ความตรงตามที่จำเลยต่อสู้ส่วนการขนย้ายจากอำเภอกำแพงแสน มาอำเภอท่ามะกานั้นเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม 2490 ซึ่งโจทก์มิได้ฟ้อง โจทก์จึงยื่นคำร้องขอแก้ฟ้อง เป็นหาว่าจำเลยกระทำผิดวันที่ 22 สิงหาคม โดยอ้างเหตุว่า “เนื่องด้วยฟ้องของโจทก์บรรยายฟ้องเกี่ยวกับวันเกิดเหตุคลาดเคลื่อนไปจากข้อเท็จจริง เพราะการเข้าใจเขตท้องที่อันเป็นเขตระหว่างจังหวัดนครปฐม กับกาญจนบุรีไม่ถูกต้องกล่าวคือวันเกิดเหตุตามฟ้องเดิม เป็นวันที่ 23 สิงหาคม 2490 จำเลยนำข้าวผ่านเข้ามาในเขตท้องที่จังหวัดกาญจนบุรีแล้วความจริงวันที่ผ่านเข้าตรงเขตอันเป็นแดนต่อแดนนั้น เป็นวันที่ 22 สิงหาคม 2490 โจทก์จึงขอแก้ฟ้องเสียใหม่” จำเลยแถลงคัดค้านว่าการที่โจทก์ขอแก้ฟ้องวันกระทำผิดทำให้จำเลยเสียเปรียบศาลไม่ควรให้โจทก์แก้ ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้โจทก์แก้ฟ้อง คงดำเนินกระบวนพิจารณาต่อไปจนเสร็จสำนวน แล้วพิพากษาว่าข้อเท็จจริงในทางพิจารณาต่างกับฟ้อง ให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์อนุญาตให้โจทก์แก้ฟ้อง แล้วพิพากษาว่าจำเลยมีผิดตามฟ้อง
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ฟ้องที่ขอแก้ใหม่ก็คือ เขตท้องที่ตามเดิมนั่นเอง แท้จริงเป็นเรื่องฟ้องผิดวัน เมื่อโจทก์จะขอแก้ฟ้องให้ถูกต้องตามที่ปรากฏในทางพิจารณา ก็ต้องแสดงเหตุอันควรในการฟ้องผิดวันว่าเป็นเพราะเหตุไร แต่ในเรื่องนี้โจทก์หาได้อ้างเหตุที่ฟ้องผิดวันไม่ กลับไปอ้างเหตุว่าเข้าใจท้องที่ผิด ซึ่งไม่เกี่ยวกับเรื่องฟ้องผิดวันแต่อย่างใด จึงถือว่าไม่มีเหตุอันควรที่ศาลจะให้แก้ฟ้องได้ ศาลชั้นต้นไม่ให้แก้และพิพากษายกฟ้องชอบแล้ว
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ ยืนตามศาลชั้นต้น
