แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้เช่าที่สมัครใจยอมให้ผู้ให้เช่าขึ้นค่าเช่ามาเป็นเวลาถึงปีเศษแล้วถือว่า ผู้เช่าไม่ใช่ผู้เสียหาย ไม่มีสิทธิฟ้องผู้ให้เช่าฐานขึ้นค่าเช่าโดยไม่ได้รับอนุญาต
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เช่าบ้านของจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 2 โดยคำสั่งและรู้เห็นยินยอมของจำเลยที่ 1 บังอาจเรียกเก็บขึ้นค่าเช่าแก่โจทก์จากอัตราเดือนละ 20 บาทเป็นเดือนละ 45 บาท จำเลยทั้ง 2เรียกเก็บค่าเช่าในอัตรา 45 บาทจากโจทก์เรื่อยมา
ศาลอุทธรณ์เห็นพ้องกับศาลชั้นต้นที่พิพากษาว่าโจทก์สมัครใจให้จำเลยขึ้นค่าเช่าตลอดมาตั้งแต่วันที่ 5 มิถุนายน 2490 จนถึง วันที่ 7 พฤษภาคม 2492 เป็นเวลาถึง 1 ปี 11 เดือนแล้ว แม้จะอ้างว่ากลัวโจทก์ขับไล่ ก็ไม่ใช่การบีบบังคับหรือขืนใจตามกฎหมายจะถือว่าโจทก์ เป็นผู้เสียหายตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 2(4) ไม่ได้ โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้อง (อ้างฎีกา 1183/2480)
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์สมัครใจยอมให้ค่าเช่าแก่จำเลยไปเป็นรายเดือนเวลานานถึงปีเศษแล้ว โจทก์จึงไม่ใช่ผู้เสียหายไม่มีสิทธิฟ้องคดีนี้ตามนัยฎีกาที่ศาลชั้นต้นอ้างมา
พิพากษายืน
