แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ให้เช่าเคหะตาม พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ จำเป็นต้องรื้อส้วมของผู้เช่าเพื่อให้เจ้าหน้าที่สอบเขตที่ดินรื้อแล้วผู้เช่าทั้งหลายต่างได้อาศัยใช้ส้วมของจำเลยแห่งอื่นดังนี้การกระทำของจำเลยมิได้เจตนาให้ผู้เช่าเดือดร้อนอันจะกระทำให้ผู้เช่าได้รับประโยชน์ลดน้อยกว่าที่ได้ตกลงกันไว้จำเลยยังไม่มีความผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นเจ้าของห้องแถวอันเป็นเคหะใช้เป็นที่อาศัยอยู่ ได้บังอาจเรียกร้องขึ้นค่าเช่าห้องจากนายโง๋วสูนนายหวั่ง นายเซี่ยมไท้ ฯลฯ โดยมิได้รับอนุญาตจากคณะกรรมการควบคุมค่าเช่าฯ และจำเลยบังอาจใช้บุคคลผู้มีชื่อจัดการรื้อประตูทางเข้าห้องแถวกับส้วมซึ่งผู้เช่าทุกคนมีสิทธิใช้ร่วมกันอันเป็นส่วนหนึ่งของห้องแถวที่ตกลงเช่า ทั้งนี้เป็นการทำให้ผู้เช่าดังกล่าวได้รับประโยชน์ในทรัพย์สินที่เช่าลดน้อยลงกว่าที่ได้ตกลงกันไว้ ขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ พ.ศ. 2489 มาตรา 10, 11, 18
จำเลยปฏิเสธ
นายโง่ว นายเป๋ง ฯลฯ ผู้เสียหายร้องขอเข้าเป็นโจทก์ร่วมศาลอนุญาต
ศาลอาญาพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯพ.ศ. 2489 มาตรา 10, 11 และ 18 ให้ปรับจำเลย 500 บาท
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องโจทก์
อัยการและโจทก์ร่วมฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าประตูภายนอกทางเข้าบริเวณห้องแถวนั้นไม่ได้ความว่าผู้เช่าทุกคนได้ตกลงขอเช่าประตูทางเข้านั้นด้วย ฉะนั้นเมื่อจำเลยรื้อเสียจึงไม่ทำให้ผู้เช่าได้รับประโยชน์ลดน้อยลงกว่าที่ได้ตกลงกันไว้
ส่วนส้วมนั้นจำเลยมิได้รื้อถอนทำลาย เพียงรื้อฝาและหลังคาบางส่วน เพราะจำเป็นต้องรื้อให้เจ้าหน้าที่สอบเขต รื้อแล้วผู้เช่าทั้งหลายได้อาศัยใช้ส้วมของจำเลยแห่งอื่น ดังนี้การกระทำของจำเลยมิได้เจตนาให้ผู้เช่าเดือดร้อนอันจะกระทำให้ผู้เช่าได้รับประโยชน์ลดน้อยกว่าที่ได้ตกลงกันไว้ จำเลยไม่มีความผิดตามฟ้องพิพากษายืน
