แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ถ้าศาลเห็นว่าข้อเท็จจริงตามฟ้องนั้น โจทก์สืบสมแต่โจทก์อ้างฐานความผิดหรือมาตราผิดศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยตามฐานความผิดที่ถูกต้องได้
ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยมีไม้แปรรูปไว้ในครอบครองเกินกว่า 0.20เมตรลูกบาศก์ โดยไม่ได้รับอนุญาตแต่โจทก์ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ.2484 มาตรา 48,71 ไม่ได้อ้าง มาตรา 73 มาดังนี้เมื่อศาลเห็นว่าโจทก์อ้างมาตราผิดไป ศาลก็มีอำนาจลงโทษจำเลยตาม มาตรา73 อันเป็นฐานความผิดที่ถูกได้(เนื้อฎีกาที่ 1285/92)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้ง 6 กระทำการผิดต่อ พ.ร.บ. ป่าไม้หลายประการแต่คดียุติเพียงศาลชั้นต้นว่าการกระทำของจำเลยทั้ง 6 ตามคำฟ้องข้อ 1 ข. และ ค. ที่ว่าสมคบกันนำไม้แปรรูปเคลื่อนที่โดยไม่มีใบเบิกทางนั้น การกระทำยังไม่เป็นความผิดในฐานที่กล่าวอ้างให้ยกข้อหา
คงเหลือข้อหาอีกข้อเดียวและเกี่ยวเฉพาะตัวจำเลยที่ 1 เท่านั้นคือ ในคำฟ้องข้อ 1 ก. หาว่าจำเลยที่ 1 มีไม้สักแปรรูปรวม 5 เหลี่ยมจำนวนเนื้อไม้ 2.91 เมตรลูกบาศก์ ไว้ในครอบครอง ซึ่งมีเนื้อไม้เกินกว่า 0.20 เมตรลูกบาศก์โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 5, 39, 47, 48, 71, 74 พ.ร.บ.ป่าไม้ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2494 มาตรา 46, 17, 9 เพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบ ริบไม้ของกลาง
จำเลยที่ 1 ต่อสู้ว่า ไม้ของกลางเป็นไม้ที่จำเลยได้มาโดยชอบด้วย กฎหมายก่อน พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ. 2494 จึงไม่ผิด
ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงและพิพากษาทับสัตย์ศาลชั้นต้นว่าจำเลยที่ 1 มีความผิดตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 48, 73, 74 จำคุก 1 เดือนปรับ 150 บาท เพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบตาม กฎหมายอาญา มาตรา 72 อีก 1 ใน 3 คงจำคุก 40 วัน ปรับ 200 บาท ไม้ของกลางริบการนับโทษจำคุกให้นับต่อจากโทษเดิมในคดีแดงของศาลจังหวัดลำพูนที่ 245/2496 หรือ 310/2496 สุดแต่คดีใดจะถึงที่สุดภายหลังหากคดีนี้ถึงที่สุดก่อนคดีใดดังกล่าวก็ให้เริ่มนับโทษคดีนี้ไปได้ทีเดียว
จำเลยฎีกาคัดค้าน 3 ประการ ปรากฏในข้อ 2, 3, 4
ศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาข้อ 4 เป็นปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้าม
ข้อ 2 ที่ว่าโจทก์ระบุข้อลงโทษด้วย มาตรา 71 แต่ศาลลงโทษด้วย มาตรา 73 เกินคำขอไม่ถูกต้องนั้น เห็นว่าโจทก์ระบุมาตรา 48 อันว่าด้วยความผิดฐานมีไม้แปรรูปเกินกำหนดโดยมิได้รับอนุญาตไว้แล้ว มาตรา 48 นี้โยงไปลงโทษด้วย มาตรา 73 โจทก์เพียงแต่อ้าง มาตรา 71 ผิดไป ศาลมีอำนาจลงโทษตาม มาตรา 73 ได้ อนึ่งฟ้องของโจทก์ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุมตามฎีกาข้อ 3 ของจำเลยที่อ้างมา
พิพากษายืน ให้ยกฎีกาจำเลย
