แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ลูกจ้างของเจ้าของไม้สักแปรรูปโดยไม่ได้รับอนุญาตเคลื่อนย้ายไม้ของกลางไปตามคำสั่งของเจ้าของ ก็แสดงว่าเจ้าของยังยึดถือเป็นเจ้าของไม้นั้นอยู่ เจ้าของไม้จะไปอยู่ที่ใด จึงไม่ทำให้การครอบครองตามความหมายพระราชบัญญัติป่าไม้ในฐานะเป็นเจ้าของสิ้นสุดไป และตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ.2484 ก็มิได้บัญญัติไว้เป็นพิเศษให้เจ้าของไม้จำต้องดูแลรักษาด้วยตนเองแต่อย่างไรเจ้าของไม้ต้องมีความผิดฐานมีไม้แปรรูปไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต
ย่อยาว
ได้ความว่า ไม้สักแปรรูปยังไม่ได้รับอนุญาตเป็นของจำเลยวันเกิดเหตุลูกจ้างของจำเลยขนไม้ของกลางจากโรงงานมาส่งสถานีรถไฟเพื่อบรรทุกรถไฟถูกเจ้าพนักงานจับกุม โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พระราชบัญญัติป่าไม้ จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลย 500 บาท ตามฟ้อง และริบของกลางศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาว่า วันเกิดเหตุจำเลยอยู่ที่กรุงเทพฯ จะถือว่าของกลางอยู่ในความครอบครองของจำเลยไม่ได้
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ลูกจ้างของจำเลยเคลื่อนย้ายไม้ของกลางไปตามคำสั่งของจำเลย ก็แสดงว่าจำเลยยังยึดถือเป็นเจ้าของไม้นั้นอยู่ จำเลยจะไปอยู่ที่ใด จึงไม่ทำให้การครอบครองตามความหมายพระราชบัญญัติป่าไม้ในฐานะเป็นเจ้าของสิ้นสุดไป และตาม พระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 ก็มิได้บัญญัติไว้เป็นพิเศษให้เจ้าของไม้จำต้องดูแลรักษาด้วยตนเองแต่อย่างไร
พิพากษายืน
