แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าหน้าที่ตำรวจผู้จับกุมจำเลยได้แจ้งข้อหาว่าจำเลยมีเครื่องชั่งผิดอัตราไว้ในความครอบครองเพื่อเอาเปรียบทางการค้า พนักงานสอบสวนได้สอบสวนจำเลยในวันเดียวกัน จำเลยให้การรับสารภาพ แม้บันทึกคำให้การของจำเลยจะไม่มีข้อความว่าได้แจ้งข้อหาในความผิดเกี่ยวกับการค้า แต่ก็ได้แจ้งข้อหาความผิดตามพระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด อันเป็นเรื่องประธานแล้วจึงถือได้ว่ามีการสอบสวนในความผิดเกี่ยวกับการค้าด้วยแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีอาชีพค้าขายของชำ เป็นกิจการต่อเนื่องกับผู้อื่นจำเลยมีไว้ในความครอบครองซึ่งเครื่องชั่งที่ผิดอัตราไม่ถูกต้องตามความประสงค์ของพระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด ฯลฯ ทั้งนี้ โดยจำเลยมีเจตนามีเครื่องชั่งดังกล่าวไว้ในกิจการค้า เพื่อเอาเปรียบในการค้า ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 270 พระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัดพ.ศ. 2466 ฯลฯ
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 270 พระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด พ.ศ. 2466 มาตรา 12, 30 ฯลฯ เป็นกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 270 ซึ่งเป็นบทหนัก จำคุก 4 เดือน ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ข้อหาความผิดเกี่ยวกับการค้าตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 270 ไม่มีการสอบสวน โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษาแก้ ให้ยกฟ้องโจทก์เฉพาะข้อหาความผิดเกี่ยวกับการค้าตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 270 คงลงโทษตามพระราชบัญญัติมาตราชั่ว ตวง วัด บทเดียว จำคุก2 เดือน ปรับ 1,000 บาท รอการลงโทษไว้ 2 ปี ฯลฯ
โจทก์ฎีกา ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 270ด้วย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามคำเบิกความของร้อยตำรวจเอกขาวพนักงานสอบสวนได้ความว่า ขณะรับมอบตัวจำเลยจากจ่าสิบตำรวจผวนผู้จับกุมได้แจ้งข้อหาว่าจำเลยมีเครื่องชั่งผิดอัตราไว้ในความครอบครองเพื่อเอาเปรียบทางการค้า เมื่อร้อยตำรวจเอกขาวสอบสวนจำเลยในวันเดียวกัน จำเลยให้การรับสารภาพชั้นสอบสวนตามบันทึกคำให้การเอกสารหมาย จ.3 แม้บันทึกคำให้การหมาย จ.3 จะไม่มีข้อความว่าได้แจ้งข้อหาในความผิดเกี่ยวกับการค้าแต่ได้แจ้งข้อหาความผิดตามพระราชบัญญัติมาตราชั่ง ตวง วัด อันเป็นเรื่องประธานแล้ว ถือได้ว่ามีการสอบสวนในความผิดเกี่ยวกับการค้าด้วยแล้ว
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 270 ด้วย ให้บังคับคดีลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
