แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยซึ่งเป็นทายาทผู้รับมรดก ก.ให้ทำนิติกรรมโอนขายที่พิพาทซึ่งเป็นมรดกให้โจทก์ โดย ก. ได้สัญญาจะขายที่พิพาทให้โจทก์ เมื่อโจทก์ทราบอยู่แล้วว่า ก. ตายเมื่อ พ.ศ. 2516 โจทก์ฟ้องคดีนี้เมื่อ พ.ศ. 2521 เป็นการฟ้องเมื่อพ้นกำหนด 1 ปี จึงขาดอายุความตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1754 วรรคสาม
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นและศาาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง โจกท์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าที่พิพาทเป็นที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.3) หมาย ล.1 เดิมมีชื่อนางกิมเตียงหรือเตียงเป็นเจ้าของ แล้วได้มีการแก้โอนทะเบียนสารบัญลงชื่อจำเลยเป็นผู้รับโอนโดยการรับมรดก เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 2511 นงกิมเตียงหรือเตียงได้ยื่นเรื่องราวขอจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมขอขายที่พิพาทแก่โจทก์ แต่จนกระทั่งวันโจทก์ฟ้องคดีนี้ยังมิได้ทำนิติกรรมซื้อขายกัน นางกิมเตียงหรือเตียงถึงแก่ความตายก่อนวันโจทก์ฟ้องคดีนี้ประมาณ 4 ปีเศษ” ฯลฯ
“สำหรับปัญหาที่ว่า คดีโจทก์ขาดอายุความหรือไม่นั้น เห็นว่าคดีนี้เป็นคดีซึ่งโจทก์อ้างว่าเป็นผู้มีสิทธิเรียกร้องที่จะบังคับเอาแก่นางกิมเตียงหรือเตียงเจ้ามรดก ฟ้องขอให้บังคับจำเลยซึ่งเป็นทายาทผู้รับมรดกนางกิมเตียงหรือเตียง ให้ทำนิติกรรมโอนขายที่ดินซึ่งเป็นมรดกของนางกิมเตียงหรือเตียง ให้โจทก์ตามสิทธิเรียกร้องซึ่งโจทก์อ้างว่ามีอยู่เหนือนางกิมเตียงหรือเตียง โดยนางกิมเตียงหรือเตียงได้สัญญาจะขายที่พิพาทให้โจทก์ซึ่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1754 วรรคสามบัญญัติว่า ห้ามมิให้เมื่อพ้นกำหนดหนึ่งปีนับแต่เจ้าหนี้ได้รู้หรือควรจะได้รู้ถึงความตายของเจ้ามรดก ข้อเท็จจริงปรากฏชัดในคำเบิกความของโจทก์ว่าโจทก์ได้ทราบอยู่แล้วว่านางกิมเตียงหรือเตียงเจ้ามรดกตายเมื่อปี พ.ศ. 2516 โดยโจทก์ได้ไปในงานศพด้วย โจทก์ฟ้องคดีนี้เมื่อปี พ.ศ. 2521 เป็นการฟ้องเมื่อพ้นกำหนดหนึ่งปี ขาดอายุความตามกฎหมายดังกล่าวมา”
พิพากษายืน
