แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ที่ 2 และจำเลยที่ 2 มีที่ดินอยู่ใกล้เคียงกันโดยมีลำเหมืองสาธารณะคั่นกลาง การที่จำเลยที่ 2 ถมที่ดินของตนซึ่งเดิมมีระดับต่ำกว่าที่ดินของโจทก์ที่ 2ให้มีระดับใกล้เคียงกันย่อมเป็นสิทธิโดยชอบที่จะกระทำ ได้ แม้จำเลยที่ 2 จะถมลำเหมืองสาธารณะเป็นบางส่วนด้วย แต่เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าการที่เกิดน้ำท่วมที่ดินของโจทก์ที่ 2 ซึ่งโจทก์ ที่ 1 เป็นผู้ทำประโยชน์เป็นผลโดยตรงจากการที่ฝนตกหนัก3วันติดต่อกัน การกระทำดังกล่าวจึงยังถือไม่ได้ว่าเป็นการละเมิดต่อโจทก์ทั้งสอง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ที่ 1 เป็นผู้ทำประโยชน์ในที่ดินของโจทก์ที่ 2 ซึ่งเดิมไม่เคยถูกน้ำท่วม ครั้นเมื่อ 3 ปีก่อนฟ้อง จำเลยที่ 2 ได้ซื้อที่ดินซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกของที่ดินโจทก์ที่ 2 โดยมีลำเหมืองสาธารณะคั่นกลาง และจำเลยที่ 1ได้เข้าทำหมู่บ้านจัดสรรในที่ดินของจำเลยที่ 2 กับได้ถมที่ดินซึ่งเดิมมีระดับต่ำกว่าที่ดินของโจทก์ที่ 2 ให้สูงกว่า อีกทั้งได้ถมลำเหมืองสาธารณะด้วย ต่อมามีฝนตก 3 วันติดต่อกันน้ำท่วมที่ดินของโจทก์ที่ 2 และจำเลยที่ 2 เพราะไม่มีลำเหมืองให้น้ำระบายลงได้ ทำให้พืชผลและสระน้ำของโจทก์เสียหาย โจทก์ต้องเสียค่าใช้จ่ายขุดร่องน้ำใหม่ นอกจากนี้จำเลยยังสั่งให้คนงานตัดฟันต้นส้มเกลี้ยง กล้วย ไม้ไผ่รวก ของโจทก์อีกด้วย ขอให้จำเลยใช้ค่าเสียหายรวมเป็นเงิน 48,100 บาท พร้อมดอกเบี้ยตามกฎหมาย
จำเลยทั้งสองขาดนัดยื่นคำให้การ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงิน 2,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องแก่โจทก์ ฯลฯ
โจทก์ทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยชำระเงิน 3,300 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องแก่โจทก์ ฯลฯ
โจทก์ทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อจำเลยทั้งสองจะทำหมู่บ้านจัดสรร แต่ที่ดินของจำเลยทั้งสองเป็นที่ลุ่ม ก็ย่อมจำเป็นต้องถมให้สูงขึ้น และจำเลยทั้งสองก็ถมให้สูงขึ้นจากเดิม 1 เมตรเศษ เพื่อให้ได้ระดับใกล้เคียงกับที่ดินของโจทก์ที่ 2ย่อมเป็นสิทธิโดยชอบของจำเลยทั้งสองที่จะทำได้เพื่อประโยชน์แก่การใช้สอยที่ดินของตน หาเป็นการกระทำละเมิดต่อโจทก์ทั้งสองไม่ และศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยทั้งสองถมลำเหมืองสาธารณะเพียงบางส่วน การที่น้ำท่วมที่ดินของโจทก์ที่ 2 เป็นผลโดยตรงจากฝนที่ตกหนัก 3 วัน ติดต่อกัน มิใช่เกิดจากการกระทำของจำเลยทั้งสอง และสำหรับค่าเสียหายจากการที่คนงานของจำเลยทั้งสองตัดฟันต้นไม้ของโจทก์ที่ 1 ตามที่ศาลอุทธรณ์กำหนดให้เหมาะสมแล้ว
พิพากษายืน
