แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ปัญหาว่าจำเลยได้รับนิรโทษกรรม และนับโทษต่อไม่ได้นั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย แม้ศาลอุทธรณ์จะมิได้วินิจฉัย ศาลฎีกาก็มีอำนาจวินิจฉัยได้
พระราชบัญญติป้องกัรการกระทำอันเป็นคิมมิวนิสต์ พ.ศ. 2495 มาตรา 17สัตต ไม่ใช่นิรโทษกรรมแต่เป็นเรื่องที่ผู้กระทำความผิดได้รับยกเว้นไม่ต้องถูกฟ้องในความผิดที่ต้องหาและต้องเป็นความผิดตาม พระราชบัญญัติ ป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ฯ
การที่ศาลจะนับโทษจำเลยในคดีหลังต่อจากโทษในคดีอื่นหรือไม่ เป็นดุลพินิจของศาล ดังนั้น แม้คดีทั้งสองศาลวางโทษจำคุกตลอดชีวิตก็ให้นับโทษต่อกันได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 83 ขอให้หริบของกลางและนับโทษจำเลยในคดีนี้ต่อจากโจทก์ของจำเลยในคดีหมายเลขดำที่144/2529 ของศาลชั้นต้น
จำเลยให้การปฏิเสธ แต่รับว่าเป็นบุคคลคนเดียวกับจำเลยในคดีที่ขอให้นับโทษต่อ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 83 จำคุกตลอดชีวิต ของกลางริบ นับโทษจำเลยต่อจากโทษจากจำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 537/2530 ของศาลชั้นต้น
จำเลยอุทธรณ์.
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ‘ที่จำเลยฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่า จำเลยได้รับนิรโทษกรรมและนับโทษต่อไม่ได้นั้น เห็นว่าปัญหาข้อกฎหมายดังกล่าวเป็นปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนแม้ศาลอุทธรณ์จะมิได้วินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายข้อนี้ ศาลฎีกาก็มีอำนาจหยิบยกขึ้นมาวินิจฉัยได้และเห็นสมควรวินิจฉัยไปเสียทีเดียว โดยไม่ต้องย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย จำเลยฎีกาว่า หากฟังได้ว่า จำเลยกระทำความผิดตามฟ้อง จำเลยก็ได้รับนิรโทษกรรมตามพระราชบัญญติป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ พ.ศ. 2495 มาตรา 17 สัตต เพราะจำเลยได้ปฏิบัติตามเงื่อนไขตามบทมาตราดังกล่าวครบถ้วนแล้ว เห็นว่าหลักเกณฑ์ตามบทมาตราดังกล่าวไม่ใช่นิรโทษกรรมแต่เป็นเรื่องที่ผู้กระทำความผิดได้รับยกเว้นไม่ให้ถูกฟ้องสำหรับความผิดที่ต้องหานั้น และความผิดที่จะได้รับยกเว้นไม่ให้ฟ้องตามบทมาตราดังกล่าวจะต้องเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์เท่านั้น จึงจะได้รับยกเว้นมิให้ฟ้องแต่ความผิดคดีนี้เป็นความผิดฐานฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา จึงไม่อยู่ในหลักเกณฑ์ที่จะได้รับยกเว้นมิให้ฟ้อง ส่วนที่จำเลยฎีกาปัญหาข้อกฎหมายอีกข้อหนึ่งว่าศาลจะนับโทษจำเลยในคดีนี้ต่อจากโทษจำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 437/2530 ของศาลชั้นต้นไม่ได้เพราะในคดีดังกล่าวและคดีนี้ศาลวางโทษจำคุกตลอดชีวิตเช่นเดียวกัน เห็นว่าการจะนับโทษจำคุกจำเลยต่อจากคดีอื่นหรือไม่ เป็นดุลพินิจของศาล ดังนั้นที่ศาลล่างทั้งสองให้นับโ?ษจำเลยในคดีนี้ต่อจากโทษในคดีดังกล่าวแล้วข้างต้นจึงชอบแล้ว’
พิพากษายืน.
