คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3361/2531

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

พระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการลดอัตราและยกเว้นภาษีการค้า (ฉบับที่ 54) พ.ศ. 2517 มิใช่บทบัญญัติที่ให้อำนาจเจ้าพนักงานที่จะใช้ดุลพินิจเรียกเก็บหรือไม่เรียกเก็บภาษีการค้าจากสินค้าประเภทที่นอกเหนือไปจากที่กำหนดไว้ในพระราชกฤษฎีกา การขายสินค้าที่จะได้รับยกเว้นภาษีการค้าตามพระราชกฤษฎีกาฉบับดังกล่าว มาตรา 5(8) จะต้องเป็นการขายสินค้า ตามประเภทการค้าที่ 1 ชนิด 1 ก. ของบัญชีอัตราภาษีการค้าเฉพาะที่ผลิตในราชอาณาจักรและมิได้ระบุในบัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกา เมื่อ “เหล็กเส้น” เป็นสินค้าในบัญชีที่ 1 หมวด 4 วัตถุก่อสร้างและเครื่องเรือน (4)ท้ายพระราชกฤษฎีกาโดยบัญชีดังกล่าวมิได้กำหนดว่าเหล็กเส้นนั้นจะต้องมีเส้นผ่าศูนย์กลางเท่าไร ดังนั้น แม้เหล็กเส้นที่โจทก์ผลิตจำหน่ายจะมีเส้นผ่าศูนย์กลางตั้งแต่ 1 นิ้วขึ้นไป โจทก์ก็มิได้รับยกเว้นภาษีการค้า

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า ระหว่างปี พ.ศ. 2517-2524 โจทก์ผลิตเหล็กเส้นและเหล็กข้ออ้อยที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางตั้งแต่ 1 นิ้วขึ้นไปขายในราชอาณาจักรและได้เสียภาษีบำรุงเทศบาลให้จำเลยไป 53,516,625.63บาท โดยเข้าใจผิด ต่อมาโจทก์ทราบว่าโจทก์ได้รับยกเว้นภาษีการค้าจึงขอให้จำเลยคืนภาษี จำเลยไม่ยอมคืน ขอให้บังคับจำเลยคืนภาษีดังกล่าวแก่โจทก์ จำเลยให้การว่า โจทก์ไม่ได้รับยกเว้นการเสียภาษีการค้า จำเลยจึงไม่ต้องคืนเงินภาษี ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “พระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการลดอัตราและยกเว้นภาษีการค้า (ฉบับที่ 54) พ.ศ. 2517มาตรา 5(8) บัญญัติให้ยกเว้นภาษีการค้าสำหรับการขายสินค้าตามประเภทการค้าที่ 1 ชนิด 1 (ก) ของบัญชีอัตราภาษีการค้าท้ายหมวด 4ในลักษณะ 2 แห่งประมวลรัษฎากรเฉพาะที่ผลิตในราชอาณาจักร และมิได้ระบุในบัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ ดังนั้นถ้าเป็นสินค้าที่ระบุในบัญชีดังกล่าว ก็มิใช่เป็นสินค้าที่ได้รับการยกเว้นภาษีการค้าปรากฏว่าบัญชีที่ 1 ท้ายพระราชกฤษฎีกาดังกล่าวหมวด 4 วัตถุก่อสร้างและเครื่องเรือน (4) ระบุ เหล็กเส้น ลวดเหล็ก นอกจากเหล็กเส้นหรือลวดเหล็กที่ผู้ผลิต ผลิตจากเหล็กเส้นหรือลวดเหล็ก ซึ่งคำว่า”เหล็กเส้น” ในบัญชีดังกล่าวมิได้มีข้อกำหนดว่าต้องมีเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดเท่าใด จึงต้องถือว่าเหล็กเส้นทุกชนิดที่เป็นวัตถุก่อสร้างเป็นสินค้าในบัญชีที่ 1 หมวด 4(4) ทั้งสิ้นทั้งเหล็กเส้นที่โจทก์ผลิตขึ้นนั้นก็ไม่ปรากฏว่าได้ผลิตจากเหล็กเส้นแต่ประการใด ฉะนั้นสินค้าเหล็กเส้นของโจทก์ถึงแม้จะมีเส้นผ่าศูนย์กลางตั้งแต่ 1 นิ้วขึ้นไป ก็มิได้รับยกเว้นภาษีการค้าตามพระราชกฤษฎีกาดังกล่าว บทบัญญัติในพระราชกฤษฎีกาฉบับนี้มิได้ให้อำนาจเจ้าพนักงานที่จะใช้ดุลพินิจเรียกเก็บหรือไม่เรียกเก็บภาษีการค้าจากสินค้าประเภทใดนอกเหนือจากที่พระราชกฤษฎีกากำหนดไว้ดังนั้น ความเห็นของเจ้าพนักงานของจำเลยตามที่โจทก์กล่าวอ้างไม่ว่าจะเป็นไปในทางใดก็ไม่มีผลที่จะเปลี่ยนแปลงข้อกำหนดในพระราชกฤษฎีกาได้ โจทก์จึงมีหน้าที่ต้องเสียภาษีการค้าและภาษีบำรุงเทศบาล สำหรับเหล็กเส้นดังกล่าวของโจทก์ เมื่อโจทก์ได้เสียภาษีการค้าและภาษีบำรุงเทศบาลสำหรับสินค้าดังกล่าวไปแล้วโจทก์ย่อมไม่มีสิทธิที่จะเรียกคืนจากจำเลย ฎีกาโจทก์ทุกข้อฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน

Share