แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จำเลยใช้มีดโกนทำร้ายผู้ตาย มีบาดแผล 4 แผลยังไม่พอที่จะส่อแสดงให้เห็นว่าเป็นการทรมานหรือเป็นการกระทำโดยทารุณโหดร้ายได้. กรณีจึงไม่เข้าลักษณะการกระทำโดยทารุณและโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289(5). จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 เท่านั้น.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้มีดพกปลายแหลมแทงผู้ตาย และใช้มีดโกนเชือดคอซ้ำอีกจนผู้ตายถึงแก่ความตาย เป็นการกระทำโดยทรมานและด้วยความทารุณโหดร้ายขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา289(5) และริบของกลาง จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยได้ใช้มีดโกนทำร้ายผู้ตายโดยมุ่งกระทำให้ผู้ตายถึงตายอย่างเดียว มิได้กระทำการอันแสดงถึงความโหดร้ายทารุณเป็นพิเศษ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289(5) จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ให้ประหารชีวิต ลดกึ่งหนึ่งฐานรับสารภาพตามมาตรา 78 ประกอบด้วยมาตรา 52 ลงโทษจำคุกจำเลย 20 ปี โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยได้ใช้มีดโกนทำร้ายผู้ตายมีแผล 4 แผลเป็นลักษณะการกระทำที่มุ่งประสงค์จะให้ตายอย่างเดียว มิได้มีกิริยาอาการอย่างอื่นที่จะให้เห็นว่าได้ทำทรมานหรือแสดงการทารุณโหดร้ายแต่ประการใด การที่จำเลยใช้มีดโกนทำร้ายผู้ตายยังไม่พอที่จะส่อแสดงให้เห็นว่าเป็นการทรมานหรือเป็นการกระทำโดยทารุณโหดร้ายได้กรณีจึงไม่เข้าลักษณะการกระทำโดยทารุณโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 289(5) จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 เท่านั้น พิพากษายืน.
