แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงานข้อ 12 มิได้มีบทบัญญัติว่า ลูกจ้างจะต้องมีอาการป่วยจนไม่สามารถทำงานได้จึงมีสิทธิลาป่วยได้ การที่โจทก์ซึ่งเป็นลูกจ้างป่วยจริงแล้วยื่นใบลาป่วย จึงมิใช่เป็นการลาป่วยเท็จ และเมื่อเป็นสิทธิของโจทก์ที่จะลาได้ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ข้อ 12จำเลยจึงจ่ายค่าจ้างในวันลาดังกล่าวแก่โจทก์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อประมาณปี 2530 จำเลยจ้างโจทก์เข้าทำงานตำแหน่งคนงาน ได้รับค่าจ้างอัตราสุดท้ายวันละ 195 บาท กำหนดจ่ายค่าจ้างทุกวันที่ 10 และ 25 ของเดือน ต่อมาวันที่ 26 กุมภาพันธ์2540 โจทก์ยื่นใบลาป่วยพร้อมใบรับรองของแพทย์ และในวันที่ 4 มีนาคม 2540 โจทก์ได้ขอลาป่วยอีก จำเลยไม่อนุญาตทั้งไม่จ่ายค่าจ้างให้แก่โจทก์ ขอให้บังคับจำเลยจ่ายค่าจ้างจำนวน 390 บาท แก่โจทก์
จำเลยให้การว่า สำหรับวันลาป่วยเมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2540จำเลยได้จ่ายค่าจ้างให้แก่โจทก์เรียบร้อยแล้ว ส่วนวันลาป่วยเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2540 โจทก์ไม่ได้ป่วยจริงสามารถไปไหนมาไหนได้จึงเป็นการลาป่วยเท็จ จำเลยไม่ต้องจ่ายค่าจ้างให้ขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าจ้างจำนวน 195 บาท แก่โจทก์
จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า ที่จำเลยอุทธรณ์ว่าสิทธิการลาป่วยของลูกจ้างตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ข้อ 12 หมายถึง การลาป่วยที่ต้องถึงขนาดไม่สามารถไปทำงานได้ มิใช่เป็นกรณีเจ็บป่วยเหมือนบุคคลทั่วไป การที่โจทก์นั่งรถไปกับนายสมยศไปขายของอยู่ข้างโรงงานของจำเลยเป็นเวลานานและโจทก์สามารถเดินไปซื้ออาหารเองได้ ไม่ใช่เป็นพฤติการณ์ของคนป่วยที่ไม่สามารถไปทำงานได้ตามความหมายของบทกฎหมายดังกล่าว เมื่อจำเลยไม่อนุมัติให้ลา โจทก์จึงไม่มีสิทธิได้รับค่าจ้างในวันดังกล่าวนั้น เห็นว่า ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ข้อ 12 ได้บัญญัติว่าด้วยสิทธิการลาป่วยของลูกจ้างไว้มีใจความสำคัญว่า ลูกจ้างมีสิทธิลาป่วยได้ในปีหนึ่งไม่เกินสามสิบวันทำงาน หากลาป่วยตั้งแต่สามวันขึ้นไป นายจ้างจะให้ลูกจ้างแสดงใบรับรองของแพทย์ก็ได้เท่านั้น มิได้มีบทบัญญัติไว้ที่ใดว่าลูกจ้างจะต้องมีอาการป่วยจนไม่สามารถทำงานได้จึงมีสิทธิลาป่วยได้ดังที่จำเลยอุทธรณ์ เมื่อข้อเท็จจริงรับฟังเป็นยุติดังที่ศาลแรงงานกลางฟังมาว่า เมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2540 โจทก์ป่วยจริงและการยื่นใบลาป่วย เมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2540 มิใช่เป็นการลาป่วยเท็จแล้วย่อมเป็นสิทธิของโจทก์ที่จะลาได้ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ข้อ 12
พิพากษายืน
