แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยให้การว่าไม่ได้กู้เงินโจทก์ไม่เคยรับเงินจำนวน250,000 บาท จากโจทก์และหนังสือสัญญากู้ยืมเงินท้ายฟ้องเป็นเอกสารปลอมโดยโจทก์ทำขึ้นเองทั้งฉบับ ตามคำให้การดังกล่าวถือว่าจำเลยได้ให้การปฏิเสธโดยชัดแจ้งแล้วว่าไม่ได้กู้เงินโจทก์และหนังสือสัญญากู้ยืมเงินท้ายฟ้องที่โจทก์อ้างเป็นเอกสารปลอมรวมทั้งเหตุแห่งการปฏิเสธคำให้การของจำเลยจึงชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 177 วรรคสองแล้ว และเมื่อจำเลยได้ให้การปฏิเสธโดยชัดแจ้งแล้วว่าจำเลยย่อมมีสิทธินำสืบหักล้างในประเด็นที่จำเลยให้การปฏิเสธไว้ได้การนำสืบของจำเลยจึงไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 94
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้กู้เงินโจทก์ไปเป็นเงินจำนวน 250,000 บาทเมื่อถึงกำหนดแล้วจำเลยไม่ชำระ คิดดอกเบี้ยนับแต่วันกู้ถึงวันฟ้องเป็นเงินจำนวน 46,875 บาท รวมเป็นต้นเงินและดอกเบี้ยจำนวน 296,875 บาท ขอให้บังคับจำเลยชำระเงินจำนวน 296,875 บาทพร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 15 ต่อปี จากต้นเงินจำนวน 250,000 บาท นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยให้การว่า จำเลยไม่ได้กู้เงินหรือทำหนังสือสัญญากู้ยืมเงิน ฉบับลงวันที่ 15 มกราคม 2530 กับโจทก์และไม่เคยรับเงิน250,000 บาท ไปจากโจทก์ อีกทั้งไม่ได้ลงลายมือชื่อเป็นผู้กู้ตามเอกสารท้ายฟ้อง สัญญากู้ยืมเงินที่โจทก์นำมาฟ้องเป็นเอกสารปลอมที่โจทก์ทำขึ้นเองทั้งฉบับ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปัญหาที่ต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์มีว่า คำให้การของจำเลยชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 177 วรรคสอง หรือไม่ และจำเลยมีสิทธินำสืบหักล้างหนังสือสัญญากู้ยืมเงินเอกสารหมาย จ.1 ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 94 หรือไม่ โจทก์ฎีกาว่า คำให้การของจำเลยไม่ได้แสดงเหตุแห่งการปฏิเสธไว้โดยชัดแจ้งว่าหนังสือสัญญากู้ยืมเงินเอกสารหมาย จ.1 ปลอมอย่างไร จึงเป็นคำให้การที่ไม่ชอบและเมื่อเป็นคำให้การที่ไม่ชอบแล้วจำเลยก็ไม่มีสิทธินำสืบหักล้างหนังสือสัญญากู้ยืมเงินเอกสารหมาย จ.1 ได้ เห็นว่า จำเลยให้การว่าไม่ได้กู้เงินโจทก์ ไม่เคยรับเงินจำนวน 250,000 บาท จากโจทก์และหนังสือสัญญากู้ยืมเงินท้ายฟ้องเป็นเอกสารปลอมโดยโจทก์ทำขึ้นเองทั้งฉบับ ตามคำให้การดังกล่าวถือว่าจำเลยได้ให้การปฏิเสธโดยชัดแจ้งแล้วว่าไม่ได้กู้เงินโจทก์และหนังสือสัญญากู้ยืมเงินท้ายฟ้องที่โจทก์อ้างเป็นเอกสารปลอม รวมทั้งเหตุแห่งการปฏิเสธ คำให้การของจำเลยจึงชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 177 วรรคสอง แล้ว และเมื่อจำเลยได้ให้การปฏิเสธโดยชัดแจ้งแล้ว จำเลยย่อมมีสิทธินำสืบหักล้างในประเด็นที่จำเลยให้การปฏิเสธไว้ได้ การนำสืบของจำเลยจึงไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 94
พิพากษายืน
