แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษฯมาตรา4ให้คำนิยาม”ผลิต”ไว้ว่าหมายความรวมตลอดถึงการแบ่งบรรจุหรือรวมบรรจุด้วยคดีนี้ได้ความว่าจำเลยเทเฮโรอีนจากแผ่นกระดาษบรรจุใส่ลงในหลอดพลาสติกทรงกลมลักษณะคล้ายขวดอันเป็นการจัดเตรียมแบ่งเฮโรอีนออกเป็นส่วนย่อยทั้งยังมีถุงพลาสติกเปล่าขนาดเล็กวางอยู่บนเตียงนอนเป็นการกระทำเพื่อการสะดวกในการจัดจำหน่ายนั่นเองพฤติการณ์ของจำเลยดังกล่าวถือได้ว่าเป็นการ”ผลิต”ตามความหมายของมาตรา4แห่งพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษฯแล้ว โจทก์บรรยายฟ้องเพียงว่าจำเลยผลิตเฮโรอีนและมีเฮโรอีนจำนวนดังกล่าวไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายการกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษฯมาตรา65วรรคหนึ่งนอกจากนี้การที่จำเลยถูกจับขณะกำลังเทเฮโรอีนบรรจุใสในหลอดพลาสติกพร้อมเฮโรอีนบรรจุหลอดพลาสติกเฮโรอีนที่เททิ้งบนพื้นและถุงพลาสติกของกลางนั้นเป็นความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายด้วยเมื่อเฮโรอีนดังกล่าวเป็นจำนวนเดียวกันเฮโรอีนที่จำเลยมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายการกระทำของจำเลยจึงเป็นกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบท
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 15, 65, 66, 102 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 32, 33, 58 ริบของกลาง และบวกโทษที่รอการลงโทษไว้ในคดีก่อนเข้ากับโทษในคดีนี้
จำเลยให้การปฏิเสธ แต่รับว่าเป็นบุคคลคนเดียวกับจำเลยในคดีที่โจทก์ขอให้บวกโทษที่รอการลงโทษ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง,65 วรรคสอง ให้ลงโทษประหารชีวิต ชั้นจับกุมจำเลยให้การรับสารภาพและทางนำสืบของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 ประกอบมาตรา 52(ที่ถูกเป็น 52(2)) คงให้จำคุกตลอดชีวิต ริบของกลาง และเมื่อลงโทษจำคุกตลอดชีวิตแล้วจึงไม่บวกโทษจำเลยที่รอการลงโทษให้ยกคำขอส่วนนี้
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษาแก้เป็นว่า ลดโทษให้จำเลยกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 ประกอบมาตรา 52(2) คงให้จำคุก 30 ปี บวกโทษจำคุกจำเลย 3 เดือน ที่รอการลงโทษไว้ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 2819/2536 ของศาลชั้นต้น เข้ากับโทษจำคุกจำเลยในคดีนี้ รวมเป็นจำคุก 30 ปี 3 เดือน นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลย ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าตามวันเวลาและสถานที่เกิดเหตุตามฟ้อง ขณะจำเลยกำลังเทเฮโรอีนจากกระดาษใส่หลอดพลาสติกทรงกลมลักษณะคล้ายขวดอยู่ที่พื้นบ้านข้างเตียง โดยเฮโรอีนดังกล่าวเทมาจากถุงพลาสติกนั้นเจ้าพนักงานได้เข้าจับจำเลยพร้อมยึดเฮโรอีนบรรจุหลอดพลาสติกมีฝา 2 หลอดรวมทั้งเฮโรอีนซึ่งเก็บรวบรวมได้จากที่จำเลยกำลังเทบรรจุใส่หลอดพลาสติกและเททิ้งซึ่งนำมาบรรจุรวมกันได้ 1 หลอดเฮโรอีนในถุงพลาสติก 1 ถุงและถุงพลาสติกเปล่าขนาดเล็กจำนวน 5 ถุง เป็นของกลาง คดีมีปัญหาสู่การพิจารณาของศาลฎีกาที่ต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยว่า จำเลยกระทำความผิดฐานผลิตเฮโรอีนตามฟ้องหรือไม่ จำเลยฎีกาว่า การที่จำเลยเพียงเทเฮโรอีนจากแผ่นกระดาษบรรจุใส่ลงในหลอดพลาสติกทรงกลมคล้ายขวดและพบถุงพลาสติกเปล่าขนาดเล็กจำนวน 5 ถุง นั้น จำเลยกระทำไปโดยมีเจตนาจะเก็บรักษาเฮโรอีนของกลางเท่านั้น หาใช่เป็นการแบ่งบรรจุตามนิยามของคำว่า “ผลิต” จึงฟังไม่ได้ว่าจำเลยกระทำความผิดฐานผลิตเฮโรอีน เห็นว่า พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 4 ให้คำนิยามคำว่า “ผลิต” ให้หมายความรวมตลอดถึงการแบ่งบรรจุหรือรวมบรรจุด้วย ข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาคดีนี้ได้ความชัดว่า จำเลยเทเฮโรอีนจากแผ่นกระดาษบรรจุใส่ลงในหลอดพลาสติกทรงกลมลักษณะคล้ายขวดโดยเฮโรอีนดังกล่าวเทมาจากถุงพลาสติกอันเป็นการจัดเตรียมแบ่งเฮโรอีนออกเป็นส่วนย่อยทั้งยังมีถุงพลาสติกเปื้อนเฮโรอีนอยู่ข้างจำเลยและยึดได้เฮโรอีนจากใต้เตียงนอนของจำเลย 2 หลอด กับมีเฮโรอีนที่เหลือบกระดาษนำมาใส่ถุงพลาสติก 1 ถุง นอกจากนี้ยังได้เฮโรอีนตกหล่นที่พื้นห้องนำมาบรรจุในหลอดพลาสติกได้ 1 หลอด ถุงพลาสติกเหล่าขนาดเล็กจำนวน 5 ถุงวางอยู่ข้างเตียงนอนในที่เกิดเหตุ ประกอบกับเมื่อเจ้าพนักงานตำรวจสอบถามจำเลยในเบื้องต้น จำเลยก็รับว่าซื้อเฮโรอีนมาจากชาวเขาในตลาดดงแม้วเพื่อนำมาแบ่งจำหน่ายและเก็บไว้เสพ ชั้นจับกุมจำเลยรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหาว่าผลิตและมีไว้ในครอบครองซึ่งยาเสพติดให้โทษในประเภท 1เพื่อจำหน่าย ตามบันทึกการตรวจค้นจับกุม เอกสารหมาย จ.8 พฤติการณ์ของจำเลยดังกล่าวถือได้ว่าเป็นการ “ผลิต” ตามความหมายของมาตรา 4แห่งพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 แล้ว ที่จำเลยอ้างว่าจำเลยกระทำไปโดยมีเจตนาที่จะเก็บรักษาเฮโรอีนมิใช่เป็นการ “ผลิต” ตามความหมายของคำนิยามดังกล่าวไม่อาจรับฟังได้และพฤติการณ์ของจำเลยที่แบ่งเฮโรอีนออกเป็นส่วนย่อยและบรรจุลงในหลอดพลาสติก ทั้งยังมีถุงพลาสติกเปล่าขนาดเล็กวางอยู่ข้างเตียงนอน เป็นการกระทำเพื่อความสะดวกในการจัดจำหน่ายนั่นเอง ที่จำเลยต่อสู้ว่าจำเลยซื้อมาเพื่อนำมาทำเป็นยาบำรุงรักษาไก่ชนเป็นเรื่องเลื่อนลอยไม่น่าเชื่อถือ พยานหลักฐานโจทก์ฟังได้โดยปราศจากสงสัยว่า จำเลยกระทำความผิดตามฟ้องฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น อนึ่ง ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดฐานผลิตเฮโรอีนเพื่อจำหน่ายและลงโทษเฉพาะความผิดฐานดังกล่าวโดยปรับบทลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 มาตรา 65 วรรคสอง นั้นศาลฎีกาเห็นว่าไม่ถูกต้อง เพราะโจทก์บรรยายฟ้องเพียงว่าจำเลยผลิตเฮโรอีนและมีเฮโรอีนจำนวนดังกล่าวไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 65 วรรคหนึ่ง นอกจากนี้การที่จำเลยที่ถูกจับขณะกำลังเทเฮโรอีนบรรจุใส่ในหลอดพลาสติก พร้อมเฮโรอีนบรรจุหลอดพลาสติกเฮโรอีนที่เททิ้งบนพื้น และถุงพลาสติกของกลางนั้น เป็นความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายด้วย เมื่อเฮโรอีนดังกล่าวเป็นจำนวนเดียวกับเฮโรอีนที่จำเลยมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย การกระทำของจำเลยจึงเป็นกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบทปัญหาดังกล่าวเป็นปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยแม้จำเลยจะไม่ได้ฎีกา ศาลฎีกามีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยและแก้ไขใหม่ให้ถูกต้องได้”
พิพากษาแก้เป็นว่า การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบทลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง, 65 วรรคหนึ่ง ซึ่งเป็นกฎหมายบทที่มีโทษหนักที่สุด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 ให้ลงโทษจำคุกตลอดชีวิต ลดโทษให้จำเลยกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 ประกอบมาตรา 53 คงจำคุก 25 ปี บวกโทษจำคุกจำเลย3 เดือน ที่รอการลงโทษไว้ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 2819/2536 ของศาลชั้นต้น เข้ากับโทษจำคุกจำเลยในคดีนี้ รวมเป็นจำคุก 25 ปี3 เดือน นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 2
