แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
โจทก์มีผู้เสียหายและมารดาของผู้เสียหายเป็นพยานเบิกความว่าจำเลยยิงผู้เสียหายโดยบิดาของผู้เสียหายเป็นลูกพี่ลูกน้องกับจำเลยแสดงว่าผู้เสียหายกับมารดาของผู้เสียหายรู้จักจำเลยดีไม่น่าสงสัยว่าจะเห็นหรือจำผิดพลาดหรือกลั่นแกล้งกล่าวหาจำเลยจึงเชื่อว่าจำเลยเป็นคนร้ายจริง
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ว่า เมื่อ วันที่ 3 ตุลาคม 2535 เวลา กลางคืน หลัง เที่ยงจำเลย พยายามฆ่า โดย ใช้ อาวุธปืน ยิง นาย สมเกียรติ คงทุ่ม ผู้เสียหาย 1 นัด ถูก ที่ บริเวณ หน้าท้อง และ สะโพก ทะลุ เข้า ไป ภายใน ร่างกาย ถูกลำไส้ ใหญ่ และ ลำไส้ เล็ก ซึ่ง เป็น อวัยวะ ส่วน สำคัญ ของ ร่างกาย แต่ผู้เสียหาย ไม่ถึง แก่ ความตาย ดัง เจตนา ของ จำเลย เหตุ เกิด ที่ ตำบล ดินแดง อำเภอ ลำทับ จังหวัด กระบี่ ขอให้ ลงโทษ ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 80, 288
จำเลย ให้การ ปฏิเสธ
ศาลชั้นต้น พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 ประกอบ ด้วย มาตรา 80 ให้ ลงโทษ จำคุก 10 ปี
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ ภาค 3 พิพากษายืน
จำเลย ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า “ทางพิจารณา โจทก์ นำสืบ ว่า คืน เกิดเหตุผู้เสียหาย ไป ร่วม งาน ศพ มารดา ของ นาย บุหลัน บัวบรรจง แล้ว ได้ ร่วม ดื่ม สุรา โดย มี จำเลยร่วม ดื่ม ด้วย เมื่อ จำเลย เมาสุรา แล้ว ได้ ด่า ว่าผู้เสียหาย ผู้เสียหาย ขว้าง ขวด สุรา ระบาย อารมณ์ จำเลย หยิบ ขวด สุราและ ขวด โซดาขว้างปา ผู้เสียหาย แต่ ไม่ ถูก ผู้เสียหาย ผู้เสียหาย วิ่งกลับ บ้าน ไป บอก บิดา มารดา ให้ ช่วย ไป พูด ปรับ ความ เข้าใจ กับ จำเลยแล้ว ผู้เสียหาย กับ บิดา มารดา พา กัน ไป ที่ บ้าน งาน ผู้เสียหาย กับ มารดายืน รอ อยู่ ที่ หน้า บ้าน บิดา ผู้เสียหาย เดิน เข้า ไป ด้าน ใน เพื่อ จะ ไป พบจำเลย แต่ ปรากฏว่า จำเลย แอบ อยู่ ข้างต้น กล้วย ใกล้ กับ ที่ ผู้เสียหายยืน อยู่ จำเลย ใช้ อาวุธปืน ลูกซอง ยาว ยิง ผู้เสียหาย 1 นัด กระสุนปืนถูก ที่ สะโพก ของ ผู้เสียหาย ทะลุ เข้า ช่องท้อง ตัด ผ่าน ลำไส้ เล็ก และลำไส้ ใหญ่ จำเลย หลบหนี ไป ผู้เสียหาย ได้รับ การ ช่วยเหลือ นำ ส่งโรงพยาบาล แพทย์ รักษา บาดแผล ไว้ ได้ ทัน ไม่ถึง แก่ ความตาย เจ้าพนักงานตำรวจ รับ แจ้งเหตุ ได้ ออก ไป ตรวจ สถานที่เกิดเหตุ และ ต่อมา จับ จำเลย ได้ชั้นสอบสวน จำเลย ให้การ ปฏิเสธ
จำเลย นำสืบ ปฏิเสธ โดย อ้าง ฐาน ที่อยู่
พิเคราะห์ แล้ว มี ปัญหา ตาม ฎีกา ของ จำเลย ว่า จำเลย เป็น คนร้ายพยายามฆ่า ผู้เสียหาย หรือไม่ ข้อเท็จจริง ได้ความ ว่า ผู้เสียหาย กับจำเลยร่วม ดื่ม สุรา ใน งาน ศพ แล้ว เกิด การ วิวาท ผู้เสียหาย จึง ไป ตาม บิดามารดา ของ ตน ให้ ไป ช่วย พูด ปรับ ความ เข้าใจ กับ จำเลย บิดา ของ ผู้เสียหายเดิน เข้า ไป ใน เต็นท์ ที่ ต้อน รับแขก เพื่อ จะ ไป พบ จำเลย ส่วน ผู้เสียหายกับ มารดา ยืน รอ อยู่ ที่ หน้า บ้าน งาน ถ้า ยืน หัน หน้า เข้า บ้าน จะ มี ต้น ไม้อยู่ ข้าง บ้าน ทาง ด้านขวา มือ เป็นต้น กล้วย 1 ต้น ต้น มัน สำปะ หลัง 2-3ตัน ขนาด สูง ท่วม หัว ขณะที่ ผู้เสียหาย ยืน รอ อยู่ ก็ ถูก ยิง ผู้เสียหายเบิกความ ว่า ผู้เสียหาย ได้ยิน เสียง ใบ กล้วย แห้ง กระทบ กับ สิ่ง อื่นพอ ผู้เสียหาย หัน ไป ดู ก็ ถูก จำเลย ยิง 1 นัด กระสุนปืน ถูก สะโพก ทะลุเข้า ช่องท้อง จำเลย ยิง ใน ระยะ ห่าง ประมาณ 3 เมตร เห็น จำเลยเพราะ มี แสง สว่าง จาก ไฟฟ้า ใน บ้าน งาน นอกจาก นี้ โจทก์ ยัง มี นาง เรียง คงทุ่ม มารดา ของ ผู้เสียหาย เป็น พยาน เบิกความ สนับสนุน ผู้เสียหาย ว่า นาง เรียง ก็ เห็น จำเลย ยิง ผู้เสียหาย โดย เมื่อ มี เสียง ปืน ดัง นาง เรียง หัน ไป ดู เห็น จำเลย ถือ อาวุธปืน ลูกซอง ยาว แล้ว จำเลย วิ่งหนี ไป ทาง หลังบ้าน งาน ได้ความ จาก คำเบิกความ ของ จำเลย ว่า นาย จัด บิดา ของ ผู้เสียหาย เป็น ลูก ของ พี่สาว บิดา จำเลย บิดา ของ ผู้เสียหายจึง เป็น ลูกพี่ลูกน้อง กับ จำเลย ดังนี้ ผู้เสียหาย กับ มารดา จึง รู้ จักจำเลย ดี ไม่ น่า สงสัย ว่า จะ เห็น หรือ จำ ผิดพลาด ที่ จำเลย เบิกความ ว่านาย จัด บิดา ของ ผู้เสียหาย ใส่ ร้าย จำเลย เพราะ โกรธ ที่ จำเลย ตักเตือน ไม่ให้ นาย จัด โกง และ บุกรุก ที่ดิน ของ ผู้อื่น นั้น คง มี แต่ ตัว จำเลย ปาก เดียว เบิกความ ดังกล่าว เห็น ได้ว่า เลื่อนลอย ไม่มี น้ำหนัก ให้ น่าเชื่อถือ ไม่ น่า สงสัย ว่า ผู้เสียหาย จะ กลั่นแกล้ง กล่าวหา จำเลยเชื่อ ได้ว่า จำเลย เป็น คนร้าย ใช้ อาวุธปืน ยิง พยายามฆ่า ผู้เสียหายที่ จำเลย เบิกความ และ นำสืบ นาย ทวน รักวงศ์ พี่เขย ของ จำเลย เป็น พยาน ว่า จำเลย ไป ช่วย งาน ศพ ใน คืน ก่อน ๆ แต่ คืน เกิดเหตุ จำเลย ไม่ได้ ไปโดย จำเลย กลับ ไป อยู่ ที่ บ้าน มารดา ของ จำเลย แล้ว นั้น เห็นว่า ง่าย แก่การ กล่าวอ้าง ไม่มี น้ำหนัก หักล้าง พยานหลักฐาน ของ โจทก์ ที่ จำเลยฎีกา ว่า ตาม คำเบิกความ ของ ร้อยตำรวจโท บุญวัฒน์ วงศ์เจริญ ประกอบ บันทึก การ ตรวจ สถานที่เกิดเหตุ เอกสาร หมาย จ. 2 ข้อ 9 ว่า คนร้ายยิง จาก ด้านหลัง ต้น ไม้ กระสุนปืน ถูก ใบ ไม้ ฉีก ขาด จึง ไม่ น่าเชื่อ ว่า พยานโจทก์ จะ เห็น คนร้าย เพราะ ถูก ต้น ไม้ บัง นั้น ใน ข้อ นี้ ได้ความ จาก คำ เบิกความ ของ ร้อยตำรวจโท บุญวัฒน์ ว่า มี ต้น ผัก หวาน เพียง 3-4 ต้น ไม่ปรากฏ ชัด ว่า จะ สามารถ ปกคลุม ถึง กับ ไม่อาจ มองเห็น คนร้าย ได้ไม่พอ ถือ เป็น ข้อ พิรุธ ที่ จำเลย ฎีกา ว่า ดวงไฟ หน้า บ้าน นาย บุหลัน ที่เกิดเหตุ ซึ่ง ตาม คำเบิกความ ของ นาย บุหลัน ว่า อยู่ ห่าง จาก ที่ คนร้าย แอบ อยู่ ประมาณ 10 เมตร ย่อม ส่อง ไป ไม่ถึง คนร้าย นั้นความจริง นาย บุหลัน เบิกความ แต่เพียง ว่า ดวงไฟ อยู่ ห่าง จาก ป่า ละเมาะ ประมาณ 10 เมตร โดย ไม่ปรากฏ ชัด ว่า เป็น ป่าละเมาะที่ คนร้าย แอบ อยู่ ทั้ง ผู้เสียหาย และ มารดา ก็ เบิกความ ว่า เห็น คนร้ายด้วย แสง ไฟ นีออน ใน บ้าน งาน ซึ่ง มิได้ เจาะจง เฉพาะ ดวงไฟ ที่ เป็น ปัญหานี้ เท่านั้น จึง ไม่เป็น ข้อ พิรุธ แก่ คดี โจทก์ และ ที่ จำเลย ฎีกา ว่าพยานโจทก์ เบิกความ ขัดแย้ง กัน คือ ขณะที่ นาย จัด บิดา ของ ผู้เสียหาย เดิน เข้า ไป ใน เต็นท์ เพื่อ จะ ไป ปรับ ความ เข้าใจ กับ จำเลย โดย ผู้เสียหายกับ มารดา ยืน รอ อยู่ หน้า บ้าน งาน นั้น นาง เรียง มารดา ผู้เสียหาย เบิกความ ว่า มี นาย เลิศ บุญลือ รอ อยู่ ที่ หน้า บ้าน ด้วย แต่ ตาม คำเบิกความ ของ ผู้เสียหาย ไม่มี บุคคล ผู้ นี้ อยู่ ด้วย ทั้ง ไม่นำ บุคคล ผู้ นี้ มา เป็น พยานใน ข้อ นี้ แม้ จะ เป็น ความจริง ก็ เห็น ได้ว่า เป็น แต่เพียง รายละเอียด และแม้ ไม่นำ มา สืบ ก็ ไม่เป็น ข้อสำคัญ ถึง กับ เป็น พิรุธ ดัง ที่ จำเลย ฎีกาที่ ศาลล่าง รับฟัง ลงโทษ จำเลย ชอบแล้ว ฎีกา ของ จำเลย ฟังไม่ขึ้น ”
พิพากษายืน
