แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
คดีเดิมภริยาโจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยที่1ชำระหนี้ตามสัญญา ประนีประนอมยอมความ ประเด็นข้อพิพาทจึงมีว่าจำเลยที่1ผิดสัญญาประนีประนอมยอมความหรือไม่แต่คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยที่1ชดใช้ ค่าสินไหมทดแทนเนื่องจากจำเลยที่1ทำร้ายร่างกายโจทก์และทำให้กล้องวีดีโอของโจทก์เสียหายอันเป็นการ ละเมิด ประเด็นข้อพิพาทจึงมีว่าจำเลยที่1กระทำ ละเมิดหรือไม่ดังนั้นประเด็นแห่งคดีที่จะต้องวินิจฉัยในคดีนี้จึงมิใช่ประเด็นที่ได้วินิจฉัยมาแล้วโดยอาศัยเหตุอย่างเดียวกันกับคดีเดิมฟ้องโจทก์คดีนี้จึง ไม่เป็น ฟ้องซ้ำ อำนาจฟ้องเป็นปัญหาเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนแม้มิได้ยกขึ้นว่ากล่าวมาแล้วโดยชอบในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์จำเลยที่1ย่อมมีสิทธิที่จะยกขึ้นอ้างในชั้นฎีกาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา249วรรคสองคดีเดิมศาลพิพากษายกฟ้องภริยาโจทก์เพราะสัญญาประนีประนอมยอมความซึ่งโจทก์ มอบอำนาจให้ภริยาทำกับจำเลยที่1เป็นโมฆะจึงถือไม่ได้ว่าหนี้ ละเมิดที่จำเลยที่1กระทำต่อโจทก์ซึ่งเป็นมูลเหตุของการทำสัญญาประนีประนอมยอมความที่โจทก์และจำเลยที่1ได้ยอมสละนั้นระงับสิ้นไปและได้สิทธิตามที่แสดงในสัญญาประนีประนอมยอมความเป็นของโจทก์และจำเลยที่1ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา852การฟ้องคดีดังกล่าวจึงไม่มีผลต่ออำนาจฟ้องของโจทก์โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องให้จำเลยที่1ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนฐานละเมิดเป็นคดีนี้
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ว่า จำเลย ที่ 1 ยักยอก กล้อง วีดีโอ และ ทำให้ กล้องดังกล่าว ใช้ งาน ไม่ได้ ต่อมา จำเลย ที่ 1 กับพวก อีก 9 คน บุกรุก เข้า ไปใน บ้าน โจทก์ แล้ว ทำร้าย โจทก์ เป็นเหตุ ให้ โจทก์ ได้รับ อันตรายสาหัสส่วน จำเลย ที่ 2 ร่วม กับ จำเลย ที่ 1 นำ กล้อง วีดีโอ ของ โจทก์ ไป ซุกซ่อนและ ทำให้ กล้อง วีดีโอ ชำรุด เสียหาย นอกจาก นั้น จำเลย ที่ 2 ยัง ร่วม กับจำเลย ที่ 1 ทำร้าย โจทก์ ขอให้ บังคับ จำเลย ทั้ง สอง ชำระ เงิน101,000 บาท พร้อม ดอกเบี้ย
จำเลย ทั้ง สอง ให้การ ต่อสู้ คดี หลาย ประการ และ ต่อสู้ ว่า ฟ้องโจทก์เป็น ฟ้องซ้ำ กับ คดีแพ่ง หมายเลขแดง ที่ 49/2535 ของ ศาลแขวง นครราชสีมาขอให้ ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้น พิจารณา แล้ว พิพากษา ให้ จำเลย ที่ 1 ชำระ เงิน 20,000บาท พร้อม ดอกเบี้ย ยกฟ้อง จำเลย ที่ 2
จำเลย ที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลย ที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า “พิเคราะห์ แล้ว คดี มี ปัญหา วินิจฉัย ตาม ฎีกาของ จำเลย ที่ 1 ใน ปัญหาข้อกฎหมาย ประการ แรก ว่า ฟ้องโจทก์ คดี นี้เป็น ฟ้องซ้ำ กับ คดีแพ่ง หมายเลขแดง ที่ 49/2535 ของ ศาลแขวง นครราชสีมาหรือไม่ เห็นว่า คดี เดิม ภริยา โจทก์ ฟ้อง ขอให้ บังคับ จำเลย ที่ 1ชำระหนี้ ตาม สัญญา ประนีประนอม ยอมความ ประเด็น ข้อพิพาท จึง มี ว่าจำเลย ที่ 1 ผิดสัญญา ประนีประนอม ยอมความ หรือไม่ แต่ คดี นี้โจทก์ ฟ้อง ขอให้ บังคับ จำเลย ที่ 1 ชดใช้ ค่าสินไหมทดแทน เนื่องจากจำเลย ที่ 1 ทำร้ายร่างกาย โจทก์ และ ทำให้ กล้อง วีดีโอ ของ โจทก์เสียหาย อันเป็น การ ละเมิด ประเด็น ข้อพิพาท จึง มี ว่า จำเลย ที่ 1กระทำ ละเมิด หรือไม่ ดังนั้น ประเด็น แห่ง คดี ที่ จะ ต้อง วินิจฉัยใน คดี นี้ จึง มิใช่ ประเด็น ที่ ได้ วินิจฉัย มา แล้ว โดย อาศัย เหตุ อย่างเดียว กัน กับ คดี เดิม ฟ้องโจทก์ คดี นี้ จึง ไม่เป็น ฟ้องซ้ำ กับ คดีแพ่งหมายเลขแดง ที่ 49/2535 ของ ศาลแขวง นครราชสีมา ฎีกา ของ จำเลย ที่ 1ฟังไม่ขึ้น
มี ปัญหา วินิจฉัย ตาม ฎีกา ของ จำเลย ที่ 1 ใน ปัญหาข้อกฎหมาย ประการที่ สอง ว่า โจทก์ มีอำนาจ ฟ้อง จำเลย ที่ 1 หรือไม่ อำนาจฟ้อง เป็น ปัญหาอัน เกี่ยว ด้วย ความสงบ เรียบร้อย ของ ประชาชน แม้ มิได้ ยกขึ้น ว่า กัน มา แล้วโดยชอบ ใน ศาลชั้นต้น และ ศาลอุทธรณ์ จำเลย ที่ 1 ย่อม มีสิทธิ ที่ จะ ยกขึ้นอ้าง ใน ชั้นฎีกา ได้ ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 249 วรรคสอง จำเลย ที่ 1 ฎีกา ว่า ภริยา โจทก์ ใช้ สิทธิ ตามสัญญา ประนีประนอม ยอมความ ฟ้อง จำเลย ที่ 1 และ ศาล พิพากษายก ฟ้องโจทก์ จึง ไม่มี อำนาจฟ้อง จำเลย ที่ 1 เป็น คดี นี้ อีก เห็นว่าคดี ดังกล่าว ศาล พิพากษายก ฟ้อง เพราะ สัญญา ประนีประนอม ยอมความเป็น โมฆะ ดังนั้น สัญญา ประนีประนอม ยอมความ ซึ่ง ภริยา โจทก์ โดยได้รับ มอบอำนาจ จาก โจทก์ ให้ เป็น ผู้ทำสัญญา เป็น อัน เสีย เปล่าเท่ากับ ว่า มิได้ มี การ ทำ สัญญา ประนีประนอม ยอมความ ต่อ กัน จึง ถือ ไม่ได้ว่า หนี้ ละเมิด ที่ จำเลย ที่ 1 กระทำ ต่อ โจทก์ ซึ่ง เป็น มูลเหตุ ของ การ ทำสัญญา ประนีประนอม ยอมความ ที่ โจทก์ และ จำเลย ที่ 1 ได้ ยอม สละนั้น ระงับ สิ้นไป และ ได้ สิทธิ ตาม ที่ แสดง ใน สัญญา ประนีประนอม ยอมความเป็น ของ โจทก์ และ จำเลย ที่ 1 ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 852 การ ฟ้องคดี ดังกล่าว จึง ไม่มี ผล ต่อ อำนาจฟ้อง ของ โจทก์โจทก์ จึง มีอำนาจ ฟ้อง ให้ จำเลย ที่ 1 ชดใช้ ค่าสินไหมทดแทน ฐาน ละเมิดเป็น คดี นี้ ฎีกา ของ จำเลย ที่ 1 ฟังไม่ขึ้น ที่ ศาลล่าง ทั้ง สอง พิพากษามา นั้น ศาลฎีกา เห็นพ้อง ด้วย ฎีกา จำเลย ที่ 1 ฟังไม่ขึ้น ”
พิพากษายืน
