เรื่อง ยืม จำนอง (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5568/2562)

เรื่อง ยืม จำนอง

ใช้เวลาอ่านประมาณ 1 นาที

จำเลยที่ 2 เป็นบุคคลภายนอกผู้รับโอนทรัพย์สินที่ติดจำนองมา มิได้เป็นลูกหนี้ชั้นต้นและมิใช่คู่สัญญาจำนองกับโจทก์  จำเลยที่ 2 จึงมีหน้าที่เพียงปลดเปลื้องภาระจำนองด้วยการไถ่ถอนจำนองเท่านั้น การที่จำเลยที่ 2 มีหนังสือตามเอกสารหมาย ล.5 ถึงโจทก์ขอไถ่ถอนจำนองในวงเงิน 500,000 บาท โดยหนังสือแจ้งความประสงค์ดังกล่าวมีเอกสารแนบท้ายประกอบด้วยสำเนาสัญญาจำนอง สำเนาโฉนดที่ดิน ซึ่งระบุตำแหน่ง ลักษณะของทรัพย์สินที่จำนอง ชื่อเจ้าของเดิม ชื่อและภูมิลำเนาของผู้รับโอน  วันที่รับโอนกรรมสิทธิ์ รวมทั้งได้แจ้งความประสงค์ จะไถ่ถอนจำนองให้จำเลยที่ 1 ทราบแล้ว ตามหนังสือแจ้งการขอไถ่ถอนจำนอง เอกสารหมาย ล.6 หนังสือแจ้งขอไถ่ถอนของจำเลยที่ 2 จึงมีรายละเอียดครบถ้วนตามที่บัญญัติไว้ใน ป.พ.พ. มาตรา 738แล้ว การที่โจทก์มีหนังสือปฏิเสธไม่รับชำระหนี้โดยมิได้ฟ้องคดีต่อศาลภายในกำหนดหนึ่งเดือนนับแต่วันที่จำเลยที่ 2 มีคำเสนอเพื่อให้ศาลสั่งขายทอดตลาดทรัพย์ซึ่งจำนอง ถือว่าโจทก์ยอมรับคำเสนอขอไถ่จำนองของจำเลยที่ 2 ดังกล่าวโดยปริยาย ตามมาตรา 739, 741 แล้ว จำเลยที่ 2 จึงมีสิทธิไถ่จำนองในวงเงิน 500,000 บาท แม้ต่อมาจำเลยที่ 2 มีหนังสือถึงโจทก์ตามเอกสารหมาย ล.10 นัดวันเวลา สถานที่ชำระเงินเพื่อไถ่จำนองและโจทก์มิได้ไปตามนัดหมายก็ตาม แต่สัญญาจำนองจะระงับสิ้นไปก็ต่อเมื่อจำเลยที่ 2 ใช้เงินแก่โจทก์ตามที่จำเลยที่ 2 เสนอขอไถ่ถอน กรณีแม้โจทก์ไม่ไปตามนัด จำเลยที่ 2 ยังสามารถไถ่ถอนจำนองได้ด้วยการวางเงินตามจำนวนที่เสนอขอไถ่ถอนต่อสำนักงานวางทรัพย์ ตามมาตรา 741 ประกอบมาตรา 331 เมื่อจำเลยที่ 2 ยังมิได้ไถ่ถอน สัญญาจำนองจึงยังไม่ระงับสิ้นไป และจำเลยที่ 2 เป็นเพียงบุคคลภายนอกผู้รับโอนทรัพย์สินโดยติดจำนอง ซึ่งสิทธิหน้าที่ของผู้รับโอนทรัพย์สินโดยติดจำนองนั้นมีบทบัญญัติโดยเฉพาะ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 2 ลักษณะ 12 หมวด 5 จำเลยที่ 2 จึงไม่อาจอ้างได้ว่าสัญญาจำนองระงับสิ้นไปเพราะผู้จำนองหลุดพ้น ตามมาตรา 701, 727 ประกอบมาตรา 744 (3) ได้  เมื่อโจทก์มีหนังสือบอกกล่าวทวงถามให้ชำระหนี้และไถ่ถอนจำนองแก่จำเลยที่ 2 แล้ว ตามเอกสารหมาย จ.12 แต่จำเลยที่ 2 เพิกเฉย จำเลยที่ 2 จึงตกเป็นผู้ผิดนัดนับแต่วันที่ครบกำหนดชำระหนี้ตามหนังสือบอกกล่าว โจทก์จึงมีสิทธิฟ้องบังคับจำนองแก่จำเลยที่ 2 ได้ และมีสิทธิได้ดอกเบี้ยตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 244 

(ฎีกา 5568/2562)  

Share