แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องของโจทก์บรรยายว่าจำเลยทำผิดเวลากลางคืนระหว่างวันที่ 17 – 18 ต่อกัน ดังนี้ถือได้ว่าเปนฟ้องที่ทำให้จำเลยเข้าใจได้ดีแล้วไม่ทำให้เสียเปรียบในเชิงคดีอย่างไร
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อเวลากลางคืนวันที่ ๑๗ -๑๘ พฤศจิกายน ๒๔๗๙ ต่อกัน จำเลยกับพวกสมคบกันปล้นทรัพย์ ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.อาญา ม.๓๐๑,๒๕๐
ศาลล่างทั้งสองพิพากษาต้องกันว่าจำเลยทำการปล้นทรัพย์รายนี้จริงตามโจทก์หาพิพากษาลงโทษจำเลย
จำเลยฎีกาว่าฟ้องโจทก์กล่าวหาจำเลยเปน ๒ วันทำให้จำเลยเสียเปรียบในเชิงคดี
ศาลฎีกาพิจารณาพิพากษาว่าตามฟ้องของโจทก์ว่าจำเลยกระทำผิดเมื่อเวลากลางคืนระหว่างวันที่ ๑๗-๑๘ ต่อกัน ดังนี้ เปนการชัดเจนทำให้เข้าใจว่าโจทก์หาว่าจำเลยทำผิดเวลากลางคืนของวันที่ ๑๗ ต่อกับวันที่ ๑๘ นั่นเอง เพราะมีคำว่า “ระหว่าง” อยู่ข้างหน้าคำว่า”ต่อกัน”อยู่ข้างหลังของวันที่ ๑๗ -๑๘ ทำให้จำเลยเข้าใจฟ้องของโจทก์ได้ดีแล้ว จำเลยไม่เสียเปรียบในเชิงคดีอย่างไรพิพากษายืน ยกฎีกาจำเลยเสีย
