คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 158/2481

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ฟ้องเรียกเงินค่าจ้างสร้างตึกและค่าที่จำเลยเอาสิ่งของต่างๆ ของโจทก์ไปตามบัญชีท้ายฟ้องจำเลยมิได้ยกข้อต่อสู้คำกล่าวหาตอนนี้เลย จึงไม่มีประเด็นที่จะนำสืบหักล้างพะยานโจทก์ในภายหลังอ้างฎีกาที่ 326/2479

ย่อยาว

คดีนี้นายไล้เป็นโจทก์ฟ้องนายกิมเซ็งเรียกค่าจ้างเหมาสร้างตึกและค่าสิ่งของ ซึ่งยังคงค้างอยู่ ๓๓๖๔ บาท ๕๐ สตางค์ นายกิเซ็งให้การต่อสู้ว่า ไม่ได้ค้างเงินค่าจ้างหรือค่าสิ่งของ นายไล้เองได้รับเงินเกินไปจากนายกิมเซ็งโดยนายกิมเซ็งได้ใช้ค่าสิ่งของค่าแรงงานแทนนายไล้ไปจนเกินจำนวนค่าจ้าง ๓๔๕๘ บาท ๑๕ สตางค์ จึงฟ้องแย้งเรียกเงินจำนวนนี้ด้วย
ศาลชั้นต้นฟังว่านายไล้ยังเป็นลูกหนี้นายกิมเซ็งอยู่ ๑๑๘๘ บาท ๑๒ สตางค์ จึงให้ใช้เงินจำนวนนี้ตามฟ้องแย้ง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่านายกิมเซ็งเป็นลูกหนี้นายไล้ ๑๕๑๓ บาท ๕๒ สตางค์ จึงพิพากษากลับให้ใช้เงินจำนวนนี้
นายกิมเซ็งฎีกาว่ามีสิทธินำพะยานมาสืบหักล้างในประเด็นข้อ ๒ ข้อ ๓ ของศาลชั้นต้นได้
ศาลฎีกาตัดสินว่าตามประเด็นข้อ ๒ ข้อ ๓ มีว่านายกิมเซ็งได้จ้างโจทก์ทำสิ่งเพิ่มเติมโดยไม่มีหนังสือสัญญากันตามบัญชีหมาย จ. และค้างค่าจ้างหรือไม่ และนายกิมเซ็งได้เอาสิ่งของๆ นายไล้ไปตามบัญชีหมาย ฉ.หรือไม่ ในประเด็นทั้ง ๒ นี้ ศาลชั้นต้นยอมให้นายกิมเซ็งนำสืบหักล้าง ศาลฎีกาเห็นพ้องกับศาลอุทธรณ์ว่านายกิมเซ็งนำสืบมิได้เพราะมิได้ยกข้อต่อสู้คำกล่าวหาของนายไล้ ๒ ข้อนี้เลย จึงไม่มีประเด็นนำสืบในภายหลังตามฎีกาที่ ๓๒๖/๒๔๗๙ ในที่สุดพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์

Share