แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ยื่นฟ้องอุธรน์โดยมิได้นำเงินค่าทำเนียมมาวางสาลพร้อมกับฟ้องอุธรน์ เมื่อจะขอผัดต้องยืนเป็นคำร้องไม่ใช่คำแถลง
สาลย่อมมีอำนาดที่จะขยายหรือย่นระยะเวลาไห้วางค่าทำเนียมที่จะต้องเสียแทนอีกฝ่ายหนึงได้ ไนเมื่อมีพรึติการน์พิเลสตามมาตรา 23 ป.ว.พ.
ย่อยาว
คดีนี้สาลชั้นต้นพิพากสายกฟ้องโจท โจทยื่นฟ้องอุธรน์โดยปิดค่าทำเนียมครบถ้วนส่วนเงินค่าทำเนียมที่จะต้องไช้แทนแก่จำเลยตามคำพิพากสานั้น โจทไม่นำมาวางเปนแต่ยื่นคำแถลงไนวันเดียวกันนั้นว่าขอความกรุนาผัดไป ๗ วัน อ้างเหตุขัดข้อง สาลชั้นต้นสั่งอนุญาต ครั้นครบกำหนดโจทได้นำเงินมาวาง ฝ่ายจำเลยคัดค้าน
สาลอุธรน์วินิฉัยว่า เมื่อโจทไม่นำเงินค่าทำเนียมมาวางพร้อมกับฟ้องอุธรน์เช่นนี้ อุธรน์ของโจทเปนอุธรน์ที่ไม่ควนรับพิจารนา
โจทดีกา สาลดีกาปรึกสาเห็นว่าตามป.ว.พ.มาตรา ๒๒๙ ผู้อุธรน์จะต้องนำเงินค่าทำเนียมซึ่งจะต้องไช้แก่อีกฝ่ายตามคำพิพากสามาวางสาลพร้อมกับฟ้องอุธรน์ แต่ก็มีบทบัญญัติไนมาตรา ๒๓ ไห้อำาดสาลที่จะขยายหรือย่นเวลาได้เมื่อมีพรึติการน์พิเสส มาตรา ๒๓ นี้ย่อมไช้ครอบงำตลอดถึงมาตรา ๒๒๙ ด้วย แต่เหตุที่โจทอ้างมาไหคำแถลงจะนับว่ามีพรึติการน์พิเสสหรือไม่นั้น ก็เปนเรื่องที่สาลชั้นต้นได้สั่งอนุญาตไปแล้ว และจำเลยมิได้คัดค้าน
อนึ่งการที่โจทเพียงแต่ยื่นคำแถลงขอผัดนั้น สาลดีกาเห็นว่าต้องยื่นเปนคำร้องจึงไห้โจทผู้อุธรน์เสียค่าทำเนียมไนชั้นคำแถลงเปนคำร้องไห้ถูกต้อง และพิพากสายกคำพิพากสาสาลอุธรน์ เมื่อโจทเสียค่าทำเนียมเปนคำร้องแล้ว ไห้ส่งสำนวนไห้สาลอุธรน์พิจารนาพิพากสาต่อไป
