แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ผู้ร้องยื่นคำขอรับชำระหนี้จากกองทรัพย์สินของจำเลยที่ 1 อย่างเจ้าหนี้มีประกัน ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 96 (3) คือ ขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดีขายทอดตลาดทรัพย์สินอันเป็นหลักประกันแล้วขอรับชำระหนี้สำหรับจำนวนที่ยังขาดอยู่ ซึ่งผู้ร้องก็ได้นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดทรัพย์หลักประกันคือที่ดินโฉนดเลขที่ 10576 ไว้ในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 12/2542 ของศาลจังหวัดชลบุรี อันเป็นไปตามความประสงค์ในคำขอรับชำระหนี้ของผู้ร้องและศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งให้ได้รับชำระหนี้แล้ว การที่ต่อมาผู้ร้องยื่นคำร้องขอสละหลักทรัพย์คือที่ดินแปลงดังกล่าวก็เป็นเพราะที่ดินมีสภาพเป็นถนน ประกาศขายทอดตลาดหลายครั้งแต่ขายทอดตลาดไม่ได้ เห็นได้ถึงความประสงค์ที่แท้จริงของผู้ร้องว่าต้องการที่จะไม่ดำเนินการกับที่ดินแปลงดังกล่าวอีกต่อไป ซึ่งก็หมายถึงถอนการยึดทรัพย์หลักประกันนั่นเอง ประกอบกับที่ประชุมเจ้าหนี้พิจารณาแล้วเห็นว่าการจะรวบรวมที่ดินแปลงดังกล่าวแล้วนำออกขายทอดตลาดย่อมไม่ก่อให้เกิดประโยชน์อันใดแก่กองทรัพย์สิน มีแต่จะก่อภาระแก่กองทรัพย์สินจึงไม่ประสงค์จะดำเนินการเกี่ยวกับที่ดินแปลงดังกล่าว กล่าวคือบรรดาเจ้าหนี้ทั้งหลายใช้สิทธิตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 145 (1) และ (3) โดยการสละสิทธิในที่ดินแปลงดังกล่าว ผู้ร้องย่อมต้องมีหน้าที่รับผิดชอบในส่วนค่าธรรมเนียมยึดทรัพย์สินแล้วไม่มีการขายและค่าใช้จ่ายในการบังคับคดี หาใช่เป็นภาระของกองทรัพย์สินของลูกหนี้ไม่
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องจากศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของจำเลยที่ 1 เด็ดขาด เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2548 ต่อมาวันที่ 8 มีนาคม 2554 ผู้ร้องยื่นคำร้องขอสละหลักประกัน คือที่ดินโฉนดเลขที่ 10576 ตำบลบางพระ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี ซึ่งผู้ร้องได้นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดไว้ในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 12/2542 ของศาลจังหวัดชลบุรี เพื่อประโยชน์แก่เจ้าหนี้ทั้งหลาย ที่ประชุมเจ้าหนี้ไม่ประสงค์จะดำเนินการกับที่ดินแปลงดังกล่าว ผู้คัดค้านให้ผู้ร้องชำระค่าธรรมเนียมยึดแล้วไม่มีการขาย วันที่ 5 กรกฎาคม 2554 ผู้ร้องยื่นคำคัดค้านคำสั่งของผู้คัดค้านโดยเห็นว่าผู้ร้องมิได้ขอถอนการยึดทรัพย์ดังกล่าว จึงไม่มีหน้าที่ต้องชำระค่าธรรมเนียมยึดแล้วไม่มีการขาย ผู้คัดค้านยกคำร้อง
ผู้ร้องยื่นคำร้องและแก้ไขคำร้อง ขอให้มีคำสั่งเปลี่ยนแปลงคำสั่งของผู้คัดค้านที่ให้ผู้ร้องชำระค่าธรรมเนียมยึดแล้วไม่มีการขายและค่าใช้จ่ายในชั้นบังคับคดี
ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้าน ขอให้ยกคำร้อง
ศาลล้มละลายมีคำสั่งยกคำร้อง ค่าฤชาธรรมเนียมให้เป็นพับ
ผู้ร้องอุทธรณ์โดยได้รับอนุญาตจากศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีล้มละลายวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติโดยคู่ความไม่อุทธรณ์โต้แย้งว่า เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2548 ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของจำเลยทั้งสองเด็ดขาด ผู้ร้องได้ยื่นคำขอรับชำระหนี้จากกองทรัพย์สินของจำเลยที่ 1 ในมูลหนี้ตามคำพิพากษา 3 คดี เป็นเงิน 31,732,970.31 บาท อย่างเจ้าหนี้มีประกันตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 96 (3) โดยมีหลักประกัน คือที่ดินโฉนดเลขที่ 215, 2498, 28778, 29195 ถึง 29201, 36348 ถึง 36355 ตำบลสัตหีบ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี ที่ดินโฉนดเลขที่ 10576 ตำบลบางพระ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งให้ผู้ร้องได้รับชำระหนี้จำนวน 17,031,509.76 บาท อย่างเจ้าหนี้มีประกันตามมาตรา 96 (3) ในส่วนที่ดินโฉนดเลขที่ 10576 ตำบลบางพระ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี ผู้ร้องนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดไว้ในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 12/2542 ของศาลจังหวัดชลบุรี เมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2554 ผู้ร้องยื่นคำร้องขอสละหลักประกันที่ดินโฉนดเลขที่ 10576 ตำบลบางพระ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี ตามสำเนาคำร้องขอสละหลักประกัน ผู้คัดค้านนัดประชุมเจ้าหนี้เพื่อพิจารณาเรื่องดังกล่าว มีเจ้าหนี้มาประชุม 2 ราย จากเจ้าหนี้ 3 ราย ที่ประชุมพิจารณาแล้วไม่มีเจ้าหนี้รายใดเต็มใจที่จะดำเนินการกับที่ดินแปลงดังกล่าว ให้ผู้คัดค้านงดดำเนินการกับที่ดินแปลงที่ยึดไว้นั้น และแจ้งเจ้าพนักงานบังคับคดีถอนการยึดที่ดินแปลงข้างต้น โดยให้ผู้ร้องชำระค่าธรรมเนียมยึดแล้วไม่มีการขาย ตามสำเนารายงานนัดประชุมเจ้าหนี้ครั้งอื่น (ครั้งที่ 1) ผู้คัดค้านมีหมายแจ้งให้ผู้ร้องชำระค่าธรรมเนียมยึดแล้วไม่มีการขายและค่าใช้จ่ายในการบังคับคดีในคดีแพ่ง วันที่ 5 กรกฎาคม 2554 ผู้ร้องยื่นคำร้องโต้แย้งคำสั่งของผู้คัดค้าน โดยอ้างเหตุว่า ผู้ร้องมิได้ถอนการยึดที่ดินแปลงดังกล่าว แต่เป็นผู้คัดค้านแจ้งถอนการยึดเอง ผู้คัดค้านมีคำสั่งยกคำร้อง ตามสำเนาคำร้องคัดค้านคำสั่งเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์
ปัญหาที่ต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของผู้ร้องมีว่า คำสั่งของผู้คัดค้านที่ให้ผู้ร้องชำระค่าธรรมเนียมยึดทรัพย์สินแล้วไม่มีการขายตามคำสั่งลงวันที่ 5 กรกฎาคม 2554 ชอบหรือไม่ เห็นว่า การที่ผู้ร้องยื่นคำขอรับชำระหนี้จากกองทรัพย์สินของ จำเลยที่ 1 อย่างเจ้าหนี้มีประกัน ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 96 (3) คือ ขอให้ผู้คัดค้านขายทอดตลาดทรัพย์สินอันเป็นหลักประกันแล้วขอรับชำระหนี้สำหรับจำนวนที่ยังขาดอยู่ ซึ่งผู้ร้องก็ได้นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดทรัพย์หลักประกันคือที่ดินโฉนดเลขที่ 10576 ตำบลบางพระ อำเภอศรีราชา (บางพระ) จังหวัดชลบุรี ไว้ในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 12/2542 ของศาลจังหวัดชลบุรี อันเป็นไปตามความประสงค์ในคำขอรับชำระหนี้ของผู้ร้องและศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งให้ได้รับชำระหนี้แล้ว การที่ต่อมาผู้ร้องยื่นคำร้องขอสละหลักทรัพย์คือที่ดินแปลงดังกล่าวก็เป็นเพราะที่ดินมีสภาพเป็นถนน ประกาศขายทอดตลาดหลายครั้งแต่ขายทอดตลาดไม่ได้ เห็นได้ถึงความประสงค์ที่แท้จริงของผู้ร้องว่าต้องการที่จะไม่ดำเนินการกับที่ดินแปลงดังกล่าวอีกต่อไป ซึ่งก็หมายถึงถอนการยึดทรัพย์หลักประกันนั่นเอง ประกอบกับที่ประชุมเจ้าหนี้พิจารณาแล้วเห็นว่าการจะรวบรวมที่ดินแปลงดังกล่าวแล้วนำออกขายทอดตลาดย่อมไม่ก่อให้เกิดประโยชน์อันใดแก่กองทรัพย์สิน มีแต่จะก่อภาระแก่กองทรัพย์สินจึงไม่ประสงค์จะดำเนินการเกี่ยวกับที่ดินแปลงดังกล่าว กล่าวคือบรรดาเจ้าหนี้ทั้งหลายใช้สิทธิตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 145 (1) และ (3) โดยการสละสิทธิในที่ดินแปลงดังกล่าว ผู้ร้องย่อมต้องมีหน้าที่รับผิดชอบในส่วนค่าธรรมเนียมยึดทรัพย์สินแล้วไม่มีการขายและค่าใช้จ่ายในการบังคับคดี หาใช่เป็นภาระของกองทรัพย์สินของลูกหนี้ไม่ ที่ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งยกคำร้องมานั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย อุทธรณ์ของผู้ร้องฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นนี้ให้เป็นพับ
