แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณะเครื่องหมายและการประดิษฐ์ตัวอักษรของเครื่องหมายการค้าของโจทก์คำว่า “California WOW WOMEN” กับเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการของบุคคลอื่นที่ได้จดทะเบียนไว้แล้วคำว่า “WOW WORLD OF WOMEN” แล้ว เห็นได้ว่ามีความแตกต่างกันมากทั้งรูปร่าง ลักษณะการวางตัวอักษร รวมทั้งเสียงเรียกขานก็แตกต่างกันชัดเจน ซึ่งเมื่อพิจารณาโดยรวมแล้วไม่อาจทำให้สาธารณชนสับสนหรือหลงผิดในความเป็นเจ้าของหรือแหล่งกำเนิดของสินค้าหรือบริการได้ การที่โจทก์และเจ้าของเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการดังกล่าวได้แสดงปฏิเสธว่าไม่ขอถือสิทธิของตนแต่เพียงผู้เดียวที่จะใช้คำ “California” “WOMEN” และ “WORLD OF WOMEN” ตามลำดับดังกล่าวนั้น ก็มีผลเพียงว่าโจทก์และเจ้าของเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการดังกล่าวไม่มีสิทธิที่จะห้ามมิให้บุคคลอื่นใช้คำดังกล่าวเป็นเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการเท่านั้น การที่จะพิจารณาว่าเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการดังกล่าวเหมือนหรือคล้ายกันจึงต้องนำคำดังกล่าวมาพิจารณาถึงลักษณะและเสียงเรียกขานของเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการด้วย ทั้งนี้จะต้องพิจารณาโดยรวมของเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการทั้งหมดโดยไม่ถือว่าคำที่มีการแสดงปฏิเสธว่าจะไม่ขอถือสิทธิของตนแต่เพียงผู้เดียวที่จะใช้คำนั้นไม่ใช่สาระสำคัญที่จะต้องพิจารณา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้อง ขอให้ศาลเพิกถอนคำสั่งนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าที่ พณ 0704/4684 ลงวันที่ 8 ธันวาคม 2549 และเพิกถอนคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการเครื่องหมายการค้าที่ 987/2550 ลงวันที่ 4 ตุลาคม 2550 ให้จำเลยที่ 1 รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์
จำเลยทั้งสองให้การ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางพิพากษาเพิกถอนคำสั่งนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามหนังสือเลขที่ พณ 0704/4684 ลงวันที่ 8 ธันวาคม 2549 และคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการเครื่องหมายการค้าที่ 987/2550 ลงวันที่ 4 ตุลาคม 2550 ให้นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าดำเนินการเกี่ยวกับการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ตามคำขอที่ 634272 ต่อไป ให้จำเลยที่ 1 ใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์โดยกำหนดค่าทนายความ 10,000 บาท คำขอนอกจากนี้ให้ยก
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศ วินิจฉัยว่า คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองว่า เครื่องหมายการค้า “California WOW WOMEN” ตามคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลขที่ 634272 เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมาย “WOW WORLD OF WOMEN” อันเป็นเครื่องหมายการค้าที่ได้จดทะเบียนไว้แล้วทะเบียนเลขที่ ค 170420 และเป็นเครื่องหมายบริการที่ได้จดทะเบียนไว้แล้วทะเบียนเลขที่ บ 17619 หรือไม่ เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณะเครื่องหมายและการประดิษฐ์ตัวอักษรของโจทก์และของผู้อื่นดังกล่าวแล้ว เห็นได้ว่าแตกต่างกันมากทั้งรูปร่าง ลักษณะการวางตัวอักษร รวมทั้งเสียงเรียกขานก็แตกต่างกันชัดเจน ซึ่งเมื่อพิจารณาโดยรวมแล้วไม่น่าจะทำให้สาธารณชนสับสนหลงผิดในความเป็นเจ้าของหรือแหล่งกำเนิดของสินค้าหรือบริการได้ที่จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ว่า แม้เครื่องหมายการค้าของโจทก์มีคำว่า California และ WOMEN ประกอบอยู่ด้วยก็ตาม แต่โจทก์ได้แสดงปฏิเสธว่าไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่เพียงผู้เดียวที่จะใช้คำทั้งสองคำดังกล่าวไว้แล้ว คำดังกล่าวจึงมิใช่สาระสำคัญของเครื่องหมาย ส่วนเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการที่จดทะเบียนไว้แล้วทั้งสองเครื่องหมายแม้จะมีคำว่า WORLD OF WOMEN ประกอบอยู่ด้วยก็ตาม แต่เจ้าของเครื่องหมายดังกล่าวได้แสดงปฏิเสธว่าไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวที่จะใช้คำว่า WORLD OF WOMEN ไว้คำดังกล่าวจึงไม่ใช่สาระสำคัญ ทั้งเมื่อพิจารณาถึงการเรียกขานแล้วเครื่องหมายการค้าของโจทก์และเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการที่จดทะเบียนไว้แล้วมีคำว่า”ว้าว”เป็นส่วนสำคัญ จึงมีเสียงเรียกขานใกล้เคียงกัน เครื่องหมายการค้าของโจทก์จึงเป็นเครื่องหมายที่คล้ายกับเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการของบุคคลอื่นที่จดทะเบียนไว้จนอาจทำให้สาธารณชนสับสนหรือหลงผิดในความเป็นเจ้าของหรือแหล่งกำเนิดของสินค้าหรือบริการ จึงต้องห้ามมิให้รับจดทะเบียนตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ.2534 นั้น เห็นว่า การที่โจทก์และเจ้าของเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการดังกล่าว ได้แสดงปฏิเสธว่าไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวที่จะใช้คำ”California”, “WOMEN” และ “WORLD OF WOMEN” ตามลำดับดังกล่าวนั้น ก็มีผลเพียงว่าโจทก์และเจ้าของเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการดังกล่าวไม่มีสิทธิที่จะห้ามมิให้บุคคลอื่นใช้คำดังกล่าวเป็นเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการเท่านั้น มิได้หมายความว่ากรณีจะต้องถือว่าคำดังกล่าวที่ใช้เป็นเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการของโจทก์หรือของเจ้าของเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการที่ได้จดทะเบียนไว้แล้วไม่ถือเป็นสาระสำคัญของเครื่องหมายอีกต่อไป ในทำนองว่าเท่ากับว่าไม่มีการใช้คำดังกล่าวเป็นเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการอีกหรือไม่อาจนำมาพิจารณาว่าเป็นเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการได้เลยดังที่จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ ส่วนที่จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ต่อไปว่า เสียงเรียกขานของเครื่องหมายการค้าของโจทก์และของเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการที่จดทะเบียนไว้แล้วมีคำว่า”ว้าว”เป็นส่วนสำคัญจึงมีเสียงเรียกขานใกล้เคียงกัน โดยอ้างทำนองว่าต้องไม่ถือเอาคำที่โจทก์และผู้ที่ได้จดทะเบียนไว้ก่อนแล้วได้แสดงปฏิเสธว่าไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวที่จะใช้คำดังกล่าวนั้นมาพิจารณาเป็นเสียงเรียกขานของเครื่องหมายด้วย เพราะโจทก์และผู้ที่ได้จดทะเบียนไว้ก่อนแล้วต่างได้แสดงปฏิเสธไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวที่จะใช้คำดังกล่าวเนื่องจากเป็นคำที่ไม่มีลักษณะบ่งเฉพาะ ภาคส่วนของอักษรโรมันคำดังกล่าวจึงไม่ถือเป็นสาระสำคัญของเครื่องหมายทั้งสองฝ่ายและถือได้ว่าต่างฝ่ายต่างมุ่งประสงค์ให้เครื่องหมายของตนที่มีอักษรโรมันคำว่า WOW ปรากฏเป็นสาระสำคัญที่ต้องการให้ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายเช่นเดียวกัน ทั้งเสียงเรียกขานในภาคส่วนสำคัญอาจเรียกขานได้ว่า”ว้าว วีเมิ่น” หรือ “ว้าว” ซึ่งนับได้ว่าเป็นเสียงเรียกขานที่ใกล้เคียงกัน เมื่อประกอบกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์และเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการของบุคคลอื่นก็ใช้กับสินค้าที่มีลักษณะอย่างเดียวกัน กลุ่มลูกค้าหรือกลุ่มผู้บริโภคจึงเป็นกลุ่มเดียวกัน เครื่องหมายการค้าของโจทก์จึงมีลักษณะคล้ายกับเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการของบุคคลอื่นที่ได้จดทะเบียนไว้แล้วจนอาจทำให้สาธารณชนสับสนหรือหลงผิดในความเป็นเจ้าของหรือแหล่งกำเนิดของสินค้าได้นั้นเห็นว่า ดังที่ได้วินิจฉัยไว้ข้างต้นแล้วว่า กรณีไม่อาจถือได้ว่าการที่โจทก์หรือเจ้าของเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการได้แสดงปฏิเสธไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวที่จะใช้คำดังกล่าวนั้นมีผลเท่ากับว่า คำดังกล่าวมิใช่สาระสำคัญของเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการอีกต่อไป ทั้งนี้โดยไม่ต้องคำนึงว่าคำดังกล่าวนั้นเป็นคำที่มีลักษณะบ่งเฉพาะตามกฎหมายหรือไม่ กรณีจึงไม่อาจถือได้ว่าโจทก์และผู้ที่ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการไว้ก่อนแล้ว ต่างมุ่งประสงค์ให้เครื่องหมายอักษรโรมันคำว่า WOW เป็นสาระสำคัญของเครื่องหมายของตนเช่นเดียวกันดังที่จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ เพราะการพิจารณาว่าคำดังกล่าวจะเป็นสาระสำคัญหรือไม่ จะต้องพิจารณาโดยรวมของเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการทั้งหมดโดยไม่ถือว่าคำที่มีการแสดงปฏิเสธว่าจะไม่ขอถือเป็นสิทธิของตนแต่ผู้เดียวที่จะใช้คำนั้นไม่ใช่สาระสำคัญ ซึ่งเมื่อพิจารณาอักษรประดิษฐ์และการวางรูปแบบของอักษรเครื่องหมายการค้าของโจทก์และของผู้ที่ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการไว้ก่อนเปรียบเทียบกันแล้ว เห็นได้ชัดเจนว่าแตกต่างกัน ไม่เหมือนหรือคล้ายกันจนอาจทำให้สาธารณชนสับสนหลงผิดในความเป็นเจ้าของหรือแหล่งกำเนิดของสินค้าได้ กรณีนี้ไม่อาจถือได้ว่าทั้งสองฝ่ายมุ่งประสงค์ให้อักษรโรมันคำว่า WOW คำเดียวเป็นสาระสำคัญของเครื่องหมายซึ่งจะมีผลทำให้เสียงเรียกขานคล้ายกันดังที่จำเลยทั้งสองอุทธรณ์อีกด้วยเพราะเห็นได้ว่าคำว่า WOW เป็นเพียงคำเดียวของเครื่องหมายการค้าของโจทก์และของผู้ที่ได้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าและเครื่องหมายบริการไว้ก่อนแล้วเท่านั้น อุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองข้อนี้ฟังไม่ขึ้นอีกเช่นกัน เครื่องหมายการค้าของโจทก์จึงไม่มีลักษณะที่ต้องห้ามมิให้รับจดทะเบียนตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางพิพากษามาชอบแล้ว อุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองทุกข้อฟังไม่ขึ้น
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยที่ 1 ใช้ค่าทนายความชั้นศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางแทนโจทก์ 3,000 บาท ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 2 ให้เป็นพับ นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ
