แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทำสัญญาใหม่ แก้ไขสัญญาเดิม การเสร็จเด็ดขาดโดยอีกฝ่ายหนึ่งไม่ถือว่าเป็นการผิดสัญญา
ย่อยาว
คดีได้ความว่า จำเลยเปนณี่โจทย์ตามยอม ๕๒๒๘ บาท แต่ต่อมาโจทย์จำเลยได้ตกลงกันที่ศาลใหม่โดยมีบันทึกไว้ในสำนวนว่า ให้จำเลยใช้เงินให้โจทย์ในวันนั้น ๑๒๐๐ บาท แลนำเงินอีก ๑๖๐๐ บาทมาใช้ให้โจทย์ภายในวันที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๕ แล้ว โจทย์ยอมยกเงินนอกนั้นให้ แต่ถ้าจำเลยไม่ใช้เงินให้เสร็จภายในกำหนดนี้แล้ว โจทย์จะไม่ยอมยกให้ จำเลยจึงวางเงิน ๑๒๐๐ บาทในวันนั้น
ถึงกำหนดผัดวันที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๕ จำเลยได้นำเงินมาวาง ๑๐๐๐ บาท แลรุ่งขึ้น วันที่ ๒๗ ได้วางอีก ๖๐๐ บาท วันที่ ๑๗ พฤษภาคม ๒๔๖๕ โจทย์ได้ยื่นคำร้องขอรับเงินนี้ไปโดยไม่มีข้อโต้แย้งประการใด แลศาลได้สั่งให้จ่ายเงินให้โจทย์ไปแล้ว
ต่อมาอีก ๒ เดือนเศษ โจทย์ได้มาร้องขอให้บังคับจำเลยใช้เงินตามสัญญายอมเดิมทั้งหมด ๕๒๒๘ บาทอีก
ศาลจังหวัดพระนครศรีอยุธยาสั่งให้ยกคำร้องศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษตัดสินกลับคำสั่งศาลเดิม
ฎีกาตัดสินว่า คดีนี้โจทย์ได้รับเงิน ๑๖๐๐ บาทไปตามข้อตกลงชั้นหลังด้วยความพอใจ โดยไม่มีข้อโต้แย้งประการใด จนล่วงเลยมาถึง ๒ เดือนเศษจึงได้กลับใจ ขอรื้อฟื้นขึ้นใหม่อีกดังนี้ ไม่เปนการสมควรที่จะยอมให้ย้อนถอยหลังไปบังคับตามข้อตกลงเดิมนั้นได้อีก เพราะทั้ง ๒ ฝ่ายได้ตกลงกันแก้ไขแล้ว แม้ว่าจำเลยจะได้วางเงินส่วนหนึ่ง ๖๐๐ บาทในวันรุ่งขึ้นจากวันนัด (ซึ่งข้อนี้ยังโต้เถียงกัน) ก็ดี โจทย์ไม่ได้ถือเอาข้อนี้เปนสำคัญ ได้มาขอรับเงินต่อวันที่ ๑๗ พฤษภาคม ๒๔๖๕ เปนการเสร็จเด็ดขาดกันไปแล้ว จึงให้บังคับคดีตามคำสั่งศาลเดิม ให้ยกคำร้องโจทย์
