แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
คดีโจทก์ฟ้องกล่าวโทษจำเลยว่า จำเลยได้รับหมายเกณฑ์ทหารทราบวันกำหนดนัดแล้วกลับหลีกเลี่ยงเสีย ขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติเกณฑ์ทหหาร พ.ศ.๒๔๖๐ ฯ
จำเลยให้การปฏิเสธ ต่อสู้ว่าจำเลยไปแต่งงานเสียที่เมืองจีนก่อนอำเภอออกหมาย ฯ
ศาลจังหวัดปราจิณบุรีแลศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษพิพากษาต้องกันว่า จำเลยได้รับหมายแล้วหลีกเลี่ยงเสีย จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติเกณฑ์ทหาร พ.ศ.๒๔๖๐ มาตรา ๖๖ ให้ลงโทษจำคุกจำเลย ๑ ปี ฯ
จำเลยทูลเกล้า ฯ ถวายฎีกาคัดค้านในข้อปัญหากฎหมายว่าศาลล่างไม่ให้จำเลยสืบพยานตามข้อต่อสู้ ฟังแต่พยานโจทย์มาลงโทษจำเลย ฯ
กรรมการศาลฎีกาได้ประชุมปฤกษาคดีย้อนสำนวนที่ ๑๐๕๕ พ.ศ.๒๔๖๒ ให้ศาลเดิมสืบพยานตามประเด็นข้ออ้างของจำเลย ศาลเดิมได้สืบพยานเสร็จสิ้นกระแสความแล้ว ส่งสำนวนคืนมาได้ความว่า เมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ.๒๔๕๗ อำเภอศรีมหาโพธิ์ออกหมายเกณฑ์ชายฉกรรจ์มาคัดเลือกเข้ารับราชการทหาร แต่จำเลยจะได้รับหมายของอำเภอฤาไม่นั้น โจทย์มีพยานผู้นำหมาย ๒ ปากคือ นายนันกำนันกับนายทันผู้ใหญ่บ้านเบิกความว่า พยานได้นำหมายไปที่บ้านจำเลย แต่ลายมือในใบนับหมายนั้น จำเลยฤาใครลงชื่อรับหมายจำไม่ได้ ฝ่ายจำเลยมีพยานหลายปากเบิกความว่าเมื่อนายนันกำนันกับนายทันผู้ใหญ่บ้านนำหมายไปที่บ้านจำเลยนั้นจำเลยออกไปแต่งงานที่เมืองจีนเสียก่อนแล้ว ผู้นำหมายได้ให้บิดาจำเลยรับหมายไว้แทนดังนี้ เห็นว่าพยานผู้นำหมายมิได้ยืนยันให้แน่ชัดจะฟังว่าจำเลยได้รับหมายของอำเภอแล้วมิได้ แลได้ความว่าจำเลยผู้นี้ เมื่อปีก่อนไปเมือนจีน แลปีที่กลับจากเมือนจีนแล้วจำเลยได้รับหมายก็ได้ไปให้พนักงานคัดเลือกเพื่อเปนทหารเสมอแต่จำเลยเปนคนแขนพิการพนักงานได้ออกใบกองเกินอัตราให้จำเลยแล้ว จำเลยยังหาควรมีความผิดฐานหลีกเลี่ยงไม่ ที่ศาลล่างทั้ง ๒ ปฤกษาให้ลงโทษจำเลยมานั้นยังไม่ชอบแก่ทางพิจารณาฎีกาจำเลยฟังขึ้น พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลล่างทั้ง ๒ แลยกฟ้องโจทย์ ปล่อยตัวจำเลยไป ฯ