แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในกรณีที่จำนองทรัพย์สินของตนเป็นประกันหนี้ของบุคคลอื่นนั้น ต้องบังคับตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ในลักษณะจำนองซึ่งมิได้มีบทบัญญัติให้นำมาตรา 689 ในลักษณะค้ำประกันมาใช้บังคับผู้จำนองจึงจะขอให้บังคับการชำระหนี้เอาจากทรัพย์สินของลูกหนี้ก่อนไม่ได้และจะขอให้บังคับชำระหนี้เอาจากทรัพย์สินของผู้ค้ำประกันก่อนก็ไม่ได้
ย่อยาว
คดีนี้สืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องจำเลยที่ ๑ ซึ่งเป็นลูกหนี้ และจำเลยที่ ๒ ซึ่งเป็นผู้ค้ำประกัน ให้ชำระเงินกู้และฟ้องบังคับจำนองจำเลยที่ ๓ และจำเลยที่ ๔ ซึ่งจำนองที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๕๙๕ ไว้กับโจทก์เพื่อประกันหนี้ที่จำเลยที่ ๑ ต้องชำระศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ ๑ และที่ ๒ ร่วมกันชำระหนี้แก่โจทก์ ถ้าจำเลยที่ ๑ และจำเลยที่ ๒ ไม่ชำระ ให้ยึดที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๕๙๕ ที่จำเลยที่ ๓ และจำเลยที่ ๔ จำนองไว้ขายทอดตลาดเอาเงินชำระหนี้ ถ้าได้เงินไม่พอให้ยึดทรัพย์อื่นของจำเลยที่ ๓ และจำเลยที่ ๔ บังคับชำระหนี้ต่อไปจนครบ คดีถึงที่สุดแล้ว จำเลยทั้งสี่ยังไม่ชำระหนี้ให้โจทก์ โจทก์จึงนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดที่ดินโฉนดที่ ๔๕๙๕ เพื่อขายทอดตลาด
จำเลยที่ ๓ และที่ ๔ ยื่นคำร้องขอให้งดการขายทอดตลาดที่ดินดังกล่าว โดยอ้างว่าจำเลยที่ ๑ และจำเลยที่ ๒ มีทรัพย์สินอื่นที่โจทก์จะบังคับคดีได้ ขอให้โจทก์ยึดทรัพย์สินของจำเลยที่ ๑ และจำเลยที่ ๒ ขายทอดตลาดเอาชำระหนี้ก่อน ถ้าได้เงินไม่พอจำเลยที่ ๓ และจำเลยที่ ๔ จะชำระให้ ถ้าโจทก์ไม่ยินยอม ก็ให้ศาลสั่งให้จำเลยที่ ๓ และจำเลยที่ ๔ หลุดพ้นจากหน้าที่ผู้ค้ำประกัน
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า การยึดที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๕๙๕ ขายทอดตลาดเป็นการบังคับตามคำพิพากษาโดยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
จำเลยที่ ๓ และที่ ๔ อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ ๓ และที่ ๔ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จำเลยที่ ๓ และจำเลยที่ ๔ ได้จำนองที่ดินของตนเพื่อประกันหนี้ที่จำเลยที่ ๑ ต้องชำระให้โจทก์นั้นเป็นการให้สัญญาต่อโจทก์ว่าถ้าจำเลยที่ ๑ ไม่ชำระหนี้ ก็ให้โจทก์บังคับจำนองได้ ต่างกับการค้ำประกันด้วยบุคคลที่ผู้ค้ำประกันสัญญาว่าถ้าลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ผู้ค้ำประกันจะชำระให้กรณีจึงต้องบังคับตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ในลักษณะจำนองซึ่งมิได้มีบทบัญญัติให้นำมาตรา ๖๘๙ ในลักษณะค้ำประกันมาใช้บังคับจำเลยที่ ๓ และจำเลยที่ ๔ จึงจะขอให้บังคับการชำระหนี้เอาจากทรัพย์สินของจำเลยที่ ๑ ซึ่งเป็นลูกหนี้ก่อนไม่ได้ ส่วนจำเลยที่ ๒ เป็นผู้ค้ำประกันมิใช่ลูกหนี้ของโจทก์ ไม่มีกฎหมายบัญญัติให้สิทธิผู้จำนองทรัพย์เพื่อประกันหนี้ของบุคคลอื่นที่จะขอให้บังคับชำระหนี้เอาจากทรัพย์สินของผู้ค้ำประกันก่อนได้ ฎีกาของจำเลยที่ ๓ และจำเลยที่ ๔ ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
