แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกู้เงินผู้เสียหาย แล้วออกเช็คให้ผู้เสียหายเพื่อประกันหนี้เงินกู้ โดยเป็นที่เข้าใจกันว่ามิได้ออกให้เป็นการชำระหนี้ เพราะจำเลยจะชำระเงินให้ผู้เสียหายเอง เช่นนี้ เมื่อผู้เสียหายนำเช็คไปขึ้นเงินไม่ได้ จำเลยย่อมไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยออกเช็คสั่งจ่ายเงิน ๕,๐๐๐ บาท ให้แก่ผู้เสียหาย ผู้เสียหายนำเช็คไปขึ้นเงินต่อธนาคารตามเช็คไม่ได้ เพราะจำเลยไม่มีเงินในบัญชี ขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๔๙๗
มาตรา ๓
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อผู้เสียหายนำเช็คที่ฟ้องไปขึ้นเงินไม่ได้แล้วก็มิได้แจ้งความดำเนินคดีกับจำเลย แต่ได้ทวงถามให้จำเลยชำระเงินกู้สิบกว่าครั้ง ในที่สุดได้รับชำระหนี้จากจำเลย ๑,๐๐๐ บาท พร้อมดอกเบี้ย ๑๐๐ บาท พฤติการณ์ดังนี้ฟังได้ตามข้อต่อสู้ของจำเลยที่ว่า จำเลยออกเช็คให้ผู้เสียหายเพื่อประกันหนี้เงินยืมเท่านั้น มิได้ประสงค์จะออกให้เป็นการชำระหนี้ ซึ่งคู่กรณีเข้าใจกันดี เพราะจำเลยจะชำระเงินให้แก่ผู้เสียหายเอง ไม่ต้องเอาเช็คไปขอรับเงินจากธนาคาร จำเลยจึงไม่มีความผิดตามฟ้อง (อ้างคำพิพากษา – ฎีกาที่ ๒๗๕,๒๗๖/๒๕๐๖)
พิพากษายืน
