คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 454/2512

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 170 มุ่งหมายเอาโทษแก่ผู้ที่ขัดขืนหมายหรือคำสั่งศาลที่ให้มาให้ถ้อยคำ ให้มาเบิกความ หรือให้ส่งทรัพย์หรือเอกสารในการพิจารณาคดี เป็นบทบัญญัติถึงการกระทำความผิดต่อศาลซึ่งเป็นเจ้าพนักงานในการยุติธรรม
เหตุที่ศาลมีคำสั่งตัดพยานโจทก์เพราะไม่มาเบิกความตามหมายเรียกของศาลนั้น โจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหายโดยตรงจากการกระทำของพยานนั้น โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องผู้ที่ขัดขืนหมายเรียกตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 170

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขัดขืนหมายเรียกของศาลที่เรียกจำเลยมาเบิกความเป็นพยานในการพิจารณาคดีอาญา เป็นเหตุให้ศาลอาญามีคำสั่งตัดพยานโจทก์และพิพากษายกฟ้องคดีโจทก์ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๗๐
ศาลแขวงพระนครเหนือไต่สวนมูลฟ้องแล้วให้ประทับฟ้อง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลแขวงพระนครเหนือพิจารณาแล้ว เห็นว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องจำเลยฐานขัดขืนหมายเรียก พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๗๐ เป็นบทบัญญัติถึงการกระทำความผิดต่อศาลซึ่งเป็นเจ้าพนักงานในการยุติธรรมข้อที่โจทก์ฎีกาว่าโจทก์ได้รับความเสียหายจากการกระทำของจำเลยนั้นหาใช่องค์ประกอบความผิดในคดีนี้ไม่โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย
พิพากษายืน.

Share