แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ไม่มีเวลาทำงานปกติ จะทำวันใดหรือไม่ทำวันใดก็ได้การที่โจทก์ขายสินค้าแต่ละชิ้นแล้วได้เปอร์เซ็นต์นั้นมิใช่เป็นการคำนวณค่าจ้างตามผลงาน เงินเปอร์เซ็นต์จากการขายที่โจทก์ได้รับจึงไม่ใช่เงินที่นายจ้างจ่ายให้เป็นการตอบแทนการทำงานในเวลาปกติของวันทำงานและไม่ถือว่าเป็นเงินค่าจ้าง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นลูกจ้างบริษัทซิงเกอร์ ฯ ในตำแหน่งพนักงานขาย ได้รับค่าจ้างจากเปอร์เซ็นต์ในการขายสินค้า โจทก์ประสบอุบัติเหตุรถคว่ำและได้ยื่นคำเรียกร้องเงินทดแทนต่อพนักงานเงินทดแทน พนักงานเงินทดแทนมีคำสั่งว่าโจทก์มิได้เป็นลูกจ้างของบริษัทซิงเกอร์ ฯ ไม่มีสิทธิได้รับเงินทดแทน โจทก์อุทธรณ์คำสั่งต่อจำเลย จำเลยมีคำสั่งยื่น ขอให้เพิกถอนคำสั่งของจำเลย ให้จำเลยจ่ายเงินทดแทน
จำเลยให้การว่า โจทก์มิได้เป็นลูกจ้างของบริษัทซิงเกอร์ ฯ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า โจทก์อุทธรณ์ว่าค่าเปอร์เซ็นต์จากการขายและการเก็บเงินถือว่าเป็นค่าจ้างแล้ว ศาลฎีกาเห็นว่า โดยลักษณะเงินค่าเปอร์เซ็นต์ในคดีนี้มิใช่เป็นเงินที่บริษัทซิงเกอร์ ฯ จ่ายให้เป็นการตอบแทนการทำงานในเวลาปกติของวันทำงาน เพราะตามข้อเท็จจริงที่ศาลแรงงานกลางรับฟังมา โจทก์ไม่มีเวลาทำงานปกติเลย โจทก์จะทำวันใดหรือไม่ทำวันใดก็ได้ การขายสินค้าแต่ละชิ้นแล้วได้เปอร์เซ็นต์จากการขายมิใช่เป็นการ “คำนวณตามผลงาน” ตามความหมายของบทนิยามของคำว่า “ค่าจ้าง” ในประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ข้อ ๒ เงินค่าเปอร์เซ็นต์ที่โจทก์ได้รับหาเป็นค่าจ้างไม่
พิพากษายืน
