แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พ.ร.บ.การประมง พ.ศ. 2490 มาตรา 4 (3) บัญญัติว่า “เครื่องมือทำการประมง หมายความว่า เครื่องกลไก เครื่องใช้ เครื่องอุปกรณ์ ส่วนประกอบ อาวุธ เสาหลัก หรือเรือ บรรดาที่ใช้ทำการประมง” ดังนั้น เรือยนต์และอวนลากแขกจึงเป็นเครื่องมือทำการประมง เมื่อผู้ว่าราชการจังหวัดชลบุรีได้ออกประกาศจังหวัดชลบุรี เรื่อง กำหนดห้ามใช้เครื่องมืออวนลากคานถ่างหรืออวนลากแขกที่ใช้กับเรือยนต์ทำการประมงในเขตที่ระบุไว้โดยเด็ดขาด เรือยนต์และอวนลากแขกที่จำเลยใช้ทำการประมงในเขตดังกล่าว จึงเป็นเครื่องมือทำการประมงที่ห้ามใช้ทำการประมงตามมาตรา 32 (2) ซึ่งต้องริบตามมาตรา 70
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งห้าตาม พ.ร.บ.การประมง พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๓๒, ๖๐, ๖๕, ๖๙, ๗๐, ๗๑ ประกาศจังหวัดชลบุรี เรื่องกำหนดห้ามใช้เครื่องมืออวนลากคานถ่างหรืออวนลากแขกที่ใช้กับเรือยนต์ทำการประมงในท้องที่จังหวัดชลบุรี ลงวันที่ ๒๓ มีนาคม ๒๕๔๒ ป.อ. มาตรา ๓๓, ๘๓ ริบของกลาง
จำเลยทั้งห้าให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งห้ามีความผิดตาม พ.ร.บ.การประมง พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๓๒ (๒), ๖๕ จำคุกคนละ ๒ เดือน ปรับคนละ ๕,๐๐๐ บาท จำเลยทั้งห้าให้การรับสารภาพมีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้ตาม ป.อ. มาตรา ๗๘ กึ่งหนึ่ง คงจำคุกคนละ ๑ เดือน ปรับคนละ ๒,๕๐๐ บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษไว้ ๑ ปี ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตาม ป.อ. มาตรา ๒๙, ๓๐ ริบสัตว์น้ำของกลาง คำขออื่นยก
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ริบเรือยนต์ ๑ ลำ และอวนลาก ๒ ปาก โดยอธิบดีอัยการเขต ๒ ซึ่งได้รับมอบหมายจากอัยการสูงสุดรับรองให้อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค ๒ พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ริบเรือยนต์ ๑ ลำ และอวนลากแขก ๒ ปากเสียด้วย นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ ๑ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยที่ ๑ ฎีกาว่า เรือยนต์ ๑ ลำ และอวนลากแขก ๒ ปาก ของกลางคดีนี้มิใช่เครื่องมือทำการประมง ศาลไม่มีอำนาจสั่งริบนั้น เห็นว่า พ.ร.บ.การประมง พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๔ (๓) บัญญัติว่า “เครื่องมือทำการประมง หมายความว่า เครื่องกลไก เครื่องใช้ เครื่องอุปกรณ์ ส่วนประกอบ อาวุธ เสา หลัก หรือเรือ บรรดาที่ใช้ทำการประมง” ดังนั้น เรือยนต์และอวนลากแขกของกลางคดีนี้จึงเป็นเครื่องทำการประมง เมื่อผู้ว่าราชการจังหวัดชลบุรีได้ออกประกาศจังหวัดชลบุรี เรื่อง กำหนดห้ามใช้เครื่องมืออวนลากคานถ่างหรืออวนลากแขกที่ใช้กับเรือยนต์ทำการประมงในเขตที่ระบุไว้ โดยเด็ดขาด จำเลยได้ใช้เรือยนต์และอวนลากแขกทำการประมงในเขตดังกล่าว จึงเป็นเครื่องมือทำการประมงที่ห้ามใช้ทำการประมงตามมาตรา ๓๒ (๒) ซึ่งต้องริบตามมาตรา ๗๐ แห่ง พ.ร.บ.การประมง พ.ศ. ๒๔๙๐ ที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๒ สั่งริบเรือยนต์ ๑ ลำ และอวนลากแขก ๒ ปาก ของกลางนั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของจำเลยที่ ๑ ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน.
