แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เช่ากันโดยไม่มีกำหนดเวลานั้น แม้ผู้ให้เช่าบอกกล่าวให้ผู้เช่าออกจากทรัพย์ที่เช่าเป็นระยะเวลาสั้นกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้ผู้เช่าก็ยังไม่จำต้องออก แต่เมื่อครบกำหนดบอกกล่าวตามที่กฎหมายกำหนดไว้แล้วก็ต้องออก
เมื่อสิ้นสัญญาเช่าแล้ว ผู้เช่าครองทรัพย์อยู่ ก็เป็นการอยู่โดยละเมิด ต้องรับผิดใช้ค่าเสียหายให้เจ้าของทรัพย์
ย่อยาว
ได้ความว่า เมื่อสิ้นอายุตามหนังสือสัญญาเช่าแล้ว ต่อมาโจทก์บอกเลิกสัญญาเช่าให้จำเลยออกจากที่เช่าภายใน ๑๕ วันและโจทก์มาฟ้องหลังจากบอกกล่าวแล้ว ๒ เดือนกว่า ตามสัญญาเช่าทีทำกันไว้กำหนดค่าเช่าเดือนละ ๑๕๐ บาท
ศาลล่างพิพากษาให้ขับไล่ และใช้ค่าเสียหายอีกเดือนละ ๑๕๐ บาท
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตาม ป.ม.แพ่ง ฯ ม.๕๖๖ นั้น เมื่อผู้เช่ารับคำบอกกล่าวแล้ว ยังไม่ต้องออกจนกว่าระยะเวลาที่ตนได้รับบอกกล่าวล่วงหน้า ผ่านพ้นไปแล้ว ที่จำเลยเถียงว่าโจทก์บอกให้จำเลยออกไปภายใน ๑๕ วัน มีผลเป็นโมฆะหรือเสมือนไม่เคยบอกกล่าวนั้นย่อมฟังไม่ขึ้น และเมื่อสิ้นสัญญาเช่าแล้ว จำเลยก็ครองทรัพย์อยู่โดยไม่มีสิทธิ์ ได้ชื่อว่าเป็นการกระทำอันมิชอบ โจทก์เรียกค่าเสียหายได้ จึงพิพากษายืน
