แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตำรวจสองคนเข้าจับผู้ลักลอบจับสัตว์น้ำในเขตต์หวงห้าม ผู้ถูกจับไม่ยอมให้จับ เกิดปลุกปล้ำกัน ผู้ใหญ่บ้านเข้าช่วยจับโดยใช้ไม้ตีศีร์ษะ ผู้ถูกจับ 1 ที ศีร์ษะแตกจึงจับตัวได้ดังนี้ เป็นการใช้กำลังพอสมควรแก่พฤตติการณ์ ผู้ใหญ่บ้านไม่มีผิด
ตำรวจจับผู้กระทำผิดควบคุมไว้ 25 ชั่วโมง จึงนำส่งสถานีตำรวจเป็นการนานเกินสมควรต้องมีผิดตาม ม.270
ย่อยาว
ได้ความว่าโจทก์ลอบเข้าไปทอดแหในคลองชลประทาน ซึ่งเป็นที่หวงห้ามจับสัตว์น้ำพลตำรวจจุ้ยและพลตำรวจชั้นจำเลยเข้าทำการจับกุม โจทก์ทิ้งแหลงน้ำ ตำรวจทั้ง ๒ ลงงมแต่งมไม่ได้ จึงขึ้นยกจะเข้าจับโจทก์ ๆ ไม่ยอมให้จับ เลยเกิดปลุกปล้ำกัน โจทก์เอาไม้ตีตำรวจ ๑ ที พลตำรวจ ๒ คนช่วยกันจับแต่จับไม่ได้ นายเฮ้จำเลยซึ่งเป็นผู้ใหญ่บ้านได้เข้าช่วยจับและใช้ไม้ตะพดตีโจทก์ ๑ ทีศีร์ษะแตกจึงจับได้ เมื่อจับได้แล้วตำรวจทั้ง ๒ กักขังโจทก์ไว้ ๒๕ ชั่วโมงจึงนำตัวส่งสถานีตำรวจ
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยซึ่งเป็นตำรวจตาม ม.๒๗๐ ประกอบกับประมวลวิธีพิจารณาอาญามาตรา ๘๗ นายเฮ้จำเลยตาม ม.๒๕๔
ศาลอุทธรณ์ยกฟ้อง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การกระทำของนายเฮ้เหมาะแก่พฤตติการณ์แห่งการจับกุมจำเลยจึงไม่มีความผิด
ส่วนเรื่องควบคุมโจทก์ไว้นั้นเห็นว่าที่ที่โจทก์ถูกควบคุมตัวอยู่ห่างสถานีตำรวจเพียง ๕๐ เส้น ข้อแก้ตัวว่าติดราชการอื่นฟังไม่ได้ จำเลยจึงมีความผิดตามกฎหมายอาญา ม.๒๗๐ ประกอบด้วยประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๘๗
