แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
(1) ความในมาตรา 39 นั้น เงินได้อันจะนำมาคำนวณภาษีนั้น จะต้องเป็นสิ่งที่ได้รับมาแล้ว มิใช่เป็นแต่เพียงสิทธิเรียกร้องที่จะได้รับมาในภายหน้า
(2) สิทธิเรียกร้องที่จะได้รับมาในภายหน้าในขณะครบรอบระยะเวลาบัญชียังไม่เป็นเงินได้ตามมาตรา 39 ที่จะนำไปคิดเป็นกำไรสุทธิซึ่งได้จากกิจการตามมาตรา 65
(3) คำว่า “กิจการที่กระทำ” ในมาตรา 65 นั้น หมายความถึงกิจการที่กระทำจนได้เงินมาเป็นเงินได้แล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ยกคำชี้ขาดอุทธรณ์ของจำเลยที่ ๒ และแสดงว่าโจทก์ไม่ต้องเสียภาษี ๑๘๔,๕๘๐.๓๐ บาท
จำเลยให้การว่า คำชี้ขาดของจำเลยที่ ๒ ชอบแล้ว ฟ้องเคลือบคลุมและยังไม่มีสิทธิฟ้อง
ศาลชั้นต้นเห็นว่า คำชี้ขาดอุทธรณ์ของจำเลยที่ ๒ ถูกต้องแล้ว พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นเฉพาะว่าจำเลยจะเอาเงินค่าสร้างทางสายสุวรรณศร ๙๒๒,๔๒๐ บาท ที่โจทก์ได้รับในปี พ.ศ. ๒๔๙๗ มารวมเป็นยอดรับในปี พ.ศ. ๒๔๙๖ เพื่อคำนวณในการหากำไรสุทธิให้บริษัทโจทก์เสียภาษีเงินได้สำหรับปี พ.ศ. ๒๔๙๖ ไม่ได้
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาว่า มีปัญหาเฉพาะที่จำเลยฎีกาว่า การนำยอดเงิน ๙๒๒,๔๒๐ บาทมาคำนวณเป็นรายรับของโจทก์ในปี พ.ศ. ๒๔๙๖ ด้วย เพราะโจทก์ได้สร้างทางเสร็จและส่งมอบตั้งเบิกแล้ว เป็นแต่ได้รับเงินข้ามปีไป ๕ วัน กรมทางเป็นลูกหนี้โจทก์ในปี พ.ศ. ๒๔๙๖ อยู่แล้ว และศาลฎีกาเห็นว่า ตามประมวลรัษฎากรมาตรา ๓๙ “เงินได้พึงประเมิน” หมายความว่าเงินได้อันเข้าลักษณะพึงเสียภาษีในหมวดนี้ เงินได้ที่กล่าวนี้ให้หมายความรวมตลอดถึงทรัพย์สินหรือประโยชน์อย่างอื่นที่ได้รับ ซึ่งอาจคิดคำนวณได้เป็นเงิน ดังนี้ ตามบทกฎหมายนี้ก็เป็นที่เห็นได้ชัดว่าเงินได้อันจะนำมาคำนวณภาษีนั้นจะเป็นเงินทรัพย์สินหรือประโยชน์อย่างอื่นก็ดี ก็ต้องเป็นสิ่งที่ได้รับมาแล้ว มิใช่เป็นแต่เพียงสิทธิเรียกร้องที่จะได้รับเงินทรัพย์สินหรือประโยชน์อย่างอื่นในภายหน้า ซึ่งในขณะครบรอบระยะเวลาบัญชี ยังไม่เป็นเงินได้ตามมาตรา ๓๙ ที่จะนำไปคิดเป็นกำไรสุทธิซึ่งได้จากกิจการของโจทก์ตามมาตรา ๖๕ แต่อย่างใด ความในมาตรา ๖๕ นั้นเองก็ยังใช้คำว่า “เงิน” ที่ต้องเสียภาษีตามความในส่วนนี้ คือ กำไรสุทธิซึ่งได้จากกิจการหรือเนื่องจากกิจการที่กระทำในรอบระยะเวลาบัญชี ฯลฯ ศาลฎีกาเห็นว่า
กิจการที่กระทำตามความในมาตรา ๖๕ นี้ หมายความถึงกิจการที่กระทำจนได้เงินมาเป็นเงินได้แล้วนั่นเอง
พิพากษายืน
