แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สามีเอาที่ดินอันเป็นสินบริคณห์ ไปขายให้แก่ผู้อื่นด้วยความยินยอมของภริยานั้น เมื่อเป็นที่ดินไม่มีหนังสือสำคัญ ก็ไม่จำต้องให้ภริยาลงชื่อเป็นผู้ขายด้วย ก็ใช้ได้ กรณีไม่ต้องด้วย ป.ม.แพ่งฯมาตรา 1474.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ซื้อที่ดินและห้องแถวจากจำเลยแปลงหนึ่ง จำเลยเป็นน้องชายและน้องสะใภ้โจทก์ ได้อาศัยอยู่ในที่ พิพาท บัดนี้โจทก์ต้องการรื้อถอนสร้างใหม่ ขอให้จำเลยออกไปอยู่ที่อื่น จำเลยไม่ยอม จึงขอให้ศาลขับไล่
นายเจียมจำเลยที่ ๑ รับว่า ขายที่พิพาทให้โจทก์จริง.
นางยิ้มจำเลยที่ ๒ ปฏิเสธว่า ไม่ได้ขายให้โจทก์นายเจียมจำเลยลงชื่อเป็นผู้ขายคนเดียวไม่ชอบ สัญญาซื้อขายเป็นโมฆะ
ศาลชั้นต้นพิพากษาขับไล่จำเลย
ศาลอุทธรณืพิพากษายืน
นางยิ้ม จำเลยฎีกา,
ศาลฎีกาตรวจประชุมปรึกษาแล้ว ได้ความว่า ที่พิพาทไม่มีหนังสือสำคัญเป็นสินบริคณห์ มีชื่อนายเจียม นางยิ้ม จำเลย เป็นผู้ซื้อจากนายทรัพย์ราคา ๑๕๐๐๐ บาท ทำสัญญากันที่อำเภอ ต่อมานายเจียมได้ยื่นคำขอต่อกรมการอำเภอเพื่อขาย ที่พิพาทให้โจทก์ นางยิ้มร้องคัดค้านกรมการอำเภอจึงงดการซื้อขายไว้ แต่ในที่สุดกรมการอำเภอได้ทำสัญยาซื้อขายที่ พิพาทให้โดยนายเจียมเป็นผู้ขายให้โจทก โจทก์นำสืบว่าทั้งนี้เพราะได้ตกลงเพิ่มราคาที่ดินขึ้นอีก นางยิ้มจำเลยจึงขอ ถอนคำคัดค้าน และขอให้กรมการอำเภอทำการจดทะเบียนซื้อขายให้โจทก์ ศาลฎีกาจึงเห็นว่าการที่นายเจียมทำสัญญา ขายที่พิพาทให้โจทก์ ก็ด้วยความยินยอมของนางยิ้มจำเลย ๆ จะปฏิเสธไม่ยอมรับรู้ ไม่ได้ กรณีไม่ต้องด้วย ป.ม.แพ่งฯ มาตรา ๑๔๗๔ เพราะที่พิพาทเป็นที่ดินไม่มีหนังสือสำคัญ ไม่จำต้องให้นางยิ้มจำเลยลงชื่อเป็นผู้ขายด้วย.
จึงพิพากษายืน.
