แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทำสัญญาฝากยางกันไว้จำนวนหนึ่ง ภายหลังผู้ฝากขายยางที่ฝากให้แก่ผู้ซื้อไปส่วนหนึ่ว โดยให้ผู้ซื้อไปรับยางจากผู้รับฝาก ดังนี้ ย่อมถือว่าสัญญาฝากยางสำหรับยางจำนวนที่ยังคงเหลืออยู่ที่ผู้รับฝาก ยังหาได้สิ้นหรือเลิกกันไม่ เพราะยังไม่มีการแสดงเจตนาเลิกสัญญาแต่ประการใด สัญญายังคงผูกพันกันอยู่ จึงไม่เริ่มอายุความตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา 671.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า ได้ฝากยางไว้แก่จำเลยจำนวน ๑๓๒๔๗ กิโลกรัม ต่อมาโจทก์ขายให้น่ยกู้ฮั้วซ้าย ๑๐๐๐๐ กิโลกรัม โดยให้ปรับจากจำเลยๆกลับจ่ายยางของโจทก์ที่ฝากไว้ทั้งหมด ๑๓๒๔๗ กิโลกรัม ให้แก่นายกู้ฮั้วซ้ายไป เป็นการละเมิดคำสั่งของโจทก์ ขอให้จำเลยใช้ยางที่จำเลยจ่างเกินไป
จำเลยปฏิเสธว่า ไม่ได้รับฝากยางของโจทก์ และต่อสู้ว่า คดีขาดอายุความ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยคืนยาง ๓๒๔๗ กิโลกรัมให้โจทก์ ฯลฯ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า คดีขาดดายุความป.ม.แพ่งฯมาตรา ๖๗๑ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ ได้ความตามโจทก์ฟ้อง ภายหลังจากโจทก์ได้ไปขายยางแก่นายกู้ ๑๐๐๐๐ กิโลกรัม และให้ไปรับยางจากจำเลยแล้ว ต่อมาโจทก์ขายยางที่เหลือให้ยี่ห้อซี่ฮั่วเฮง ๆ ไปรับยางจากจำเลยไม่ได้ โจทก์ไปหาจำเลยๆว่าจำเลยส่งผิดไปกรุงเทพฯ จะเอาคืนให้ ถ้าคืนไม่ได้จะใช้เงิน แต่ในที่สุดก็ไม่ได้ยางคืนโจทก์จึงมาห้องคดีนี้ เห็นว่า สัญญาฝากยางสำหรับยางจำนวนที่ยังคงเหลืออยู่ที่จำเลยยังหาได้สิ้นหรือเลิกกันไปไม่ เพราะยังไม่มีการแสดงเจตนาเลิกสัญญากันแต่ประการใด สัญญายังคงผูกพันกันอยู่ กล่าวคือ จำเลยยังมีหน้าที่คืนยางให้โจทก์ หรือคืนไม่ได้ ก็ต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน ที่ศาลอุทธรณ์ว่า วันสิ้นสัญญา คือวันที่จำเลยทำผิดสัญญารับฝากทรัพย์นั้น ยังไม่ถูกต้อง เมื่อฟังว่าสัญญาฝากยางนี้ยังไม่สิ้นหรือเลิกกันดังนี้ ก็จะถือว่าคดีโจทก์ขาด++ตามป.ม.แพ่งฯมาตรา ๖๗๑ ไม่ได้
จึงพิพากษากลับให้บังคับ++คำพิพากษาศาลชั้นต้น
