แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ลักกระเป๋าสำหรับบรรจุธนบัตร์แลสตางค์ที่เช่าใส่ไว้ในกะเป๋าเสื้อนั้นเป็นความผิดตาม ม.288 แต่ไม่เป็นผิดตาม ม.293 (+) “สิ่งที่เขาใช้บรรจุทรัพย์” ตาม ม.293(5) นั้นจะต้องเป็นสิ่งที่สภาพอันอาจงัดผ่าได้
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยลักกะเป๋าสตางค์ซึ่งบรรจุธนบัตร์แลสตางค์ของเจ้าทรัพย์ไปจากกะเป๋าเสื้อ
ศาลล่างทั้ง ๒ พิพากษาให้ลงโทษตาม ม.๒๘๘ ไม่ใช่ ม.๒๙๓(๕)
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๙๓(๕)
ศาลฎีกาตัดสินยืนตาม โดยเห็นด้วยกับศาลอุทธรณ์ในข้อที่แปลมาตรา ๒๙๓(+) ว่า”สิ่งที่เขาใช้บรรจะทรัพย์” นั้นต้องเป็นสิ่งที่มีสภาพอันอาจงัดผ่าได้ เห็นว่ากะเป๋าสตางค์ในคดีนี้เป็นวัดถุเล็กน้อย ไม่มีสภาพถึงกับจักต้องงัดผ่า จึงจะเอาสิ่งที่บรรจะไปได้ จึงไม่เข้าในลักษณข้อฉกรรจ์ตาม ม.๒๙๓(๕)
