คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 739/2479

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านก็ดีหรือผู้ทำการแทนผู้ใหญ่บ้านก็ดีมิได้มีตำแหน่งหน้าที่ตาม พ.ร.บ.ลักษณปกครองท้องที่ การทำร้ายร่างกายผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านจึงไม่เรียกว่าทำร้ายร่างกายเจ้าพนักงานผู้ทำการตามหน้าที่ดังที่บัญญัติไว้ใน ม.255-250 ข้อ 2 พฤตติการณ์ที่ไม่ฟังว่ากระทำการสมคบและร่วมมือกันกระทำผิด

ย่อยาว

ทางพิจารณาได้ความว่า ผู้ตายซึ่งเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านไปพบจำเลยกับพวกกำลังเลี้ยงสุรากัน แลจะเล่นการพะนันเบี้ยโบก ผู้ตายห้ามมิให้พวกจำเลยเล่น แล้วก็เกิดโต้เถียงกันจำเลยเข้าแทง ช.ผู้ตายทีหนึ่งมีบาดเจ็บ แล้ววิ่งหนีไป แล้ว ส.พวกจำเลยอีกคนหนึ่งตรงเข้าแทงผู้ตายอีก ผู้ตาย ๆ เพราะพิษบาดแผลที่ ส.แทง ปรากฎว่าเมื่อจำเลยแทงแล้วก็หนีไป มิได้กลับมาช่วยเหลือในการทำร้ายอีก
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าตามพฤตติการณ์ยังไม่พอฟังว่าจำเลยสมคบกับ ส.ฆ่าผู้ตาย เพราะเหตุเกิดในภายหลังแลปัจจุบันทันด่วน โดยต่างเสพสุราเมาจึงได้ทำต่างคนต่างทำร้ายผู้ตาย จำเลยจึงมีผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายผู้ตายมีบาดเจ็บ แต่เห็นว่าที่ศาลล่างลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายเจ้าพนักงานตาม ม.๒๕๕ ประกอบด้วยลักษณฉกรรจ์ในข้อ ๒ แห่ง ม.๒๕๐ นั้น ไม่เห็นฟ้องด้วย เพราะผู้ตายมิได้เป็นตัวผู้ใหญ่บ้าน ผู้ทำการแทนผู้ใหญ่บ้านก็ดี ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านก็ดีมิได้มีตำแหน่งหน้าที่ตามพ.ร.บ.ลักษณปกครองท้องที่ จะถือว่าเป็นเจ้าพนักงานตามกฎหมายไม่ได้ จึงให้จำคุกจำเลยตามมาตรา ๒๕๔ มีกำหนด ๒ ปี

Share