แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
รับซื้อโคไว้โดยเปิดเผยไม่รู้ว่าเปนของร้าย ไม่มีผิดฐานรับของโจร ลักษณพะยาน คำพะยานผู้มีส่วนเกี่ยวข้องอยู่ในคดีมีน้ำหนักน้อย
ย่อยาว
มีผู้ร้ายลักโคของ ล.ไป ๒ ตัว ต่อมาจำเลยได้รับซื้อโคนั้นไว้จากนายเริญ โดยไปโอนตั๋วพิมพ์รูปพรรณขายกันที่อำเภอ และจำเลยได้ใช้โคนั้นโดยเปิดเผย
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยไม่มีผิดให้ปล่อยตัวไป โคของกลางคืนให้แก่ ล.เจ้าทรัพย์
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับให้จำคุกจำเลย ๑ ปี ตาม ม.๓๒๑ โดยฟังข้อเท็จจริงว่าโคของกลางรายนี้ไม่ใช่โคที่จำเลยซื้อจากนายเริญ และจำเลยแสดงความบริสุทธิไม่ได้
ศาลฎีกาตัดสินยืนกลับศาลอุทธรณ์ว่า ตามหลักฐานพะยานจำเลยฟังได้ว่า โคของกลางนี้จำเลยได้ซื้อจากนายเริญ และได้ใส่คอกเลี้ยงไว้ใช้โดยเปิดเผย และจำเลยก็มีโคแต่เพียง ๒ ตัวเท่านั้น เมื่อจำเลยซื้อแล้วก็ได้แจ้งแก่ผู้ใหญ่บ้าน ข้อที่นายเริญเบิกความว่าโคที่ขายให้จำเลยไม่ใช่โคของกลางรายนี้นั้น พะยานอาจจะให้การเบี่ยงบ่ายเพื่อให้ตนพ้นผิดก็ได้ คดีควรฟังว่าจำเลยรับซื้อโคของกลางไว้โดยความบริสุทธิ จึงให้ยกฟ้องโจทก์ยืนตามศาลเดิม
