แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เบิกความชั้นศาลกับชั้นไต่สวนไม่ตรงกัน แ ต่ศาลไม่ได้ฟังคำเบิกความนั้นมาเปนเหตุยกฟ้อง จำเลยไม่มีผิดฐานเบิกความเท็จ
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยถูกอ้างเปนพะยานเบิกความในคดีอาญาเลขดำที่ ๓๗๖/๒๔๗๐ ว่า ( ๑ ) ในคืนวันที่ ช.ถูกยิงตาย นายตุ๋ย นายกนไม่ได้นอนอยู่ที่เรือนนางฉาบ ( ๒ ) กระสอบหมากที่อยู่ที่ศพ ช.ผู้ตายเปนของใครไม่ทราบจำเลยไม่ได้นำไปทิ้งไว้ ( ๓ ) ช.ผู้ตายไม่เคยปลุกปล้ำจำเลย แลจำเลยไม่เคยบอกแก่นายสายว่า ช.ผู้ตายกอดปล้ำจำเลย ซึ่งผิดตรงกันข้ามกับที่ให้การไว้ในชั้นไต่สวน โจทก์จึงขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๑๕๖
ศาลเดิมตัดสินว่าคำให้การของจำเลยในคดีก่อนเปนความเท็จในข้อสำคัญแห่งคดี มีผิดตาม ม.๑๕๖ ให้จำคุก ๓ ปีศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์ยกฟ้องในคดีก่อนนั้น มิใช่เพราะจำเลยให้การผิดไปจากคำให้การชั้นไต่สวน แลถ้อยคำนายตุ๋ย นายกนซึ่งเปนพะยานโจทก์ในคดีก่อนก็เบิกความกลับไปกลับมาแตกต่างกับพะยานอื่นของโจทก์ เพราะฉะนั้นคดีนี้จะฟังคำนายตุ๋ย นายกนประกอบกับคำรับของจำเลยในชั้นไต่สวนลงโทษจำเลยยังไม่ชอบ จึงให้ยกฟ้องโจทก์ปล่อยจำเลยไป
