แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยวานคนไปแจ้งความคนตายแต่กำนันแลสารวัดกำนันไม่อยู่ผู้แจ้งความจึงได้สั่งแก่ภรรยากำนันซึ่งคงจะได้บอกให้กำนันทราบเมื่อกำนันกลับมาและ 2 วันต่อมากำนันก็ได้ออกใบแจ้งทะเบียนให้ ตัดสินว่าจำเลยไม่ผิดตามกฎหมายที่กล่าวแล้ว
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยใช้ให้นายเผิงไปแจ้งความต่อกำนัน ว่าบุตรีของจำเลยตายในวันนั้นเอง แต่นายเผิ่งไม่พบกำนันและสารวัดกำนัน จึงได้สั่งไว้แก่นางสีภรรยากำนัน เมื่อกำนันกลับมาภรรยากำนันคงจะได้แจ้งแก่กำนันคงจะได้แจ้งแก่กำนันว่าบุตรีจำเลยตาย เพราะต่อมาอีก ๒ วันนายเผิงเห็นกำนันเดิรผ่านหน้าบ้านไป นายเผิงจึงเตือนเอาใบแจ้งทะเบียนคนตาย กำนันก็ออกให้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎจดทะเบียนคนเกิดคนตายตามหัวเมือง พ.ศ.๒๔๕๙ ข้อ ๑๕-๑๖
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์
